Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2018/6687 E. 2018/13614 K. 20.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6687
KARAR NO : 2018/13614
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık hakkında işgal ve faydalanma suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
İşgal ve faydalanma suçunun yeniden tarla açma suretiyle işlenmesi nedeniyle sanık hakkında 6831 sayılı Kanun’un 93/2. maddesinin de uygulanması gerektiği ve suçun önem ve değeri ile işgal ve faydalanmada bulunulan alanın genişliği nedeniyle, sanık hakkında ceza tayin edilirken, alt sınırdan uzaklaşılarak temel cezanın belirlenmesi gerektiği hususlarının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
II-Sanık hakkında ağaç kesme suçundan verilen mahkumiyet kararına ilişkin temyiz incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Temel ceza belirlenirken önce emvalin yakacak nevinden olması nedeniyle 6831 sayılı Kanun’un 91-1- ikinci cümlesi uyarınca indirim yapılması, sonra suçun işlenmesinde motorlu testere kullanmasından dolayı 6831 sayılı Kanun’un 91/4. maddesi uyarınca artırım yapılması gerekirken uygulama sırasında hataya düşülerek sanığa fazla ceza tayini
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hükümden 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9. paragrafların çıkarılarak yerlerine “Suçun konusu yakacak emval olduğundan 6831 sayılı Kanun’un 91/1-2 cümlesi uyarınca cezasından yarı oranında indirim yapılarak 1 ay 15 gün hapis ve 2 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına,
Sanığın ağacı kesme eylemini motorlu testere ile gerçekleştirmesi nedeniyle cezasından 6831 sayılı Kanun’un 91/4. maddesi uyarınca bir kat artırım yapılarak sanığın 3 ay hapis ve 4 gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına,
Sanığın duruşmalardaki iyi hali lehine takdiri indirim sebebi kabul edilerek cezasından 5237 sayılı TCK’nun 6. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın 2 ay 15 gün hapis ve 3 gün karşılığı adli para cezasıyla cezalandırılmasına,
Sanığa verilen gün adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 52/1-2 maddesi gereğince sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınarak günlüğü takdiren 20.00 TL adli para cezasına çevrilerek, sanığın 60.00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına,
Sanığa verilen kısa süreli hapis cezası miktarı göz önüne alınıp TCK’nun 50/3 ve 52/2. maddeleri gereğince sanığın sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesinde özellikler göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı 20,00 TL hesabı ile paraya çevrilerek 1500,00 TL Adli Para Cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.