YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/659
KARAR NO : 2019/6769
KARAR TARİHİ : 04.04.2019
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 36/3-b, 48/5 ve 48/9. maddelerine aykırılıktan kabahatli … hakkında Elazığ İl Emniyet Müdürlüğü Trafik Denetleme Şube Müdürlüğünce düzenlenen 04/03/2017 tarihli ve IB-805752, IB-805753, IB-805754 sayılı idari para cezası karar tutanakları ile uygulanan 2.507,00 Türk lirası, 1.763,00 Türk lirası ve 1.763,00 Türk lirası idari para cezalarına ilişkin başvurunun reddine dair Elazığ 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 29/05/2017 tarihli 2017/629 Değişik İş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 02/01/2018 gün ve 11135 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/01/2018 gün ve KYB-2018-1118 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 04/03/2017 tarihinde saat 00:41 sıralarında kabahatlinin sevk ve idaresindeki araç ile tek taraflı trafik kazasına karıştığı somut olayda, kolluk birimlerince kabahatliden alkolmetreye üflenmesi istendiği, ancak kabahatlinin alkolmetreye üflemediği, Elazığ Eğitim ve Araştırma Hastanesinden alınan 04/03/2017 tarihli ve 2017/1938 sayılı adli raporda kabahatinin alkollü olduğunun belirtilmesi üzerine, kabahatliye 3. kez alkollü araç kullanmaktan idari para cezası kesildiği gibi, yine alkolmetreye üflememekten ve sürücü belgesi geri alındığı halde araç kullanmaktan dolayı da idari para cezaları kesildiği, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 48/5. maddesinde 0.50 promilin üzerinde alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sürücüler hakkında idari para cezası kesilebileceğinin bildirilmiş olması karşısında, kabahatlinin alkolmetreye üflemediğinden dolayı kanından alkol düzeyinin tespit edilmesi gerekirken bu şekilde herhangi bir tespit yapılmadığı anlaşılmakla, kabahatlideki alkol miktarının 0.50 promilin üzerinde olup olmadığı tespit edilemediği, dolayısıyla şüpheden sanık yararlanır ve masumiyet ceza hukuku genel ilke ve karinelerinin kabahatler hukukunda da kıyasen uygulanması gerektiği nazara alındığında 3. kez alkollü araç kullanmaktan dolayı 04/03/2017 tarihli ve IB-805753 sayılı idari para cezası karar tutanağı ile uygulanan 1.763,00 Türk lirası idari para cezasına yönelik itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla, gereği görüşülüp düşünüldü;
Olağanüstü kanun yolu olan ve öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan kanun yararına bozmanın amacı hakim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen kararların Yargıtay’ca incelenmesini, buna bağlı olarak da kanunların uygulanmasında ülke sathında birliğe ulaşmak, hakim veya mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkları toplum ve birey açısından hukuk yararına gidermektir.
Olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma müessesesinin konusunu oluşturabilecek kanuna aykırılık halleri, olağan kanun yolu olan temyiz nedenlerine göre dar ve kısıtlı tutulduğunda kesin hükmün otoritesi korunmuş olur.
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve bu karar esas alınmak suretiyle verilen Yargıtay Ceza Genel Kurulu ve Özel Dairelerin süreklilik arz eden kararlarında belirtildiği üzere, kabul edip etmemenin hakim veya mahkemenin takdirine bağlı olduğu istekler hakkında verilen kararlar ile kanıtların değerlendirilmesine ve şahsi hakka ilişkin kararlar kanun yararına bozma konusu olamaz.
Mahkemece kanun yararına bozma isteminde ileri sürülen nedenler yönünden dosya kapsamında tüm deliller tartışılıp takdir edilmek suretiyle karar verildiği ve delil takdiri yapılarak verilen kararlar aleyhine kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceğinden;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteminin her ikisinin de ayrı ayrı REDDİNE, 04/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.