YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6186
KARAR NO : 2018/12101
KARAR TARİHİ : 20.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanıklar hakkında belirlenen 10 ay hapis cezasının TCK’nun 50/1-a ve 52/1-2 maddeleri ve fıkraları gereğince günlüğü 20 TL’den seçenek yaptırıma çevrilmesiyle 6000 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken hesap hatası nedeniyle 3000 TL adli para cezasına hükmedilmesi ve katılan vekiline ait temyiz dilekçesi içeriğinden temyizin vekâlet ücretine hasren yapıldığının anlaşılması karşısında aleyhe temyiz bulunmadığından tebliğnamedeki (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçların sanıklar tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1)Kendisini vekille temsil ettiren katılan idare lehine karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT uyarınca maktu vekalet ücretine hükmedilmemesi,
2)TCK’nun 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken infaz aşamasında adli para cezasının ödenmemesi halinde Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi uyarınca işlem yapılması gerektiği gözetilmeden, henüz hüküm kesinleşmeden mahkemece ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması,
Kanuna aykırı ve katılan vekili ile sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca, hükme “hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 1.800,00 TL maktu vekalet ücretinin sanıklardan alınarak katılan idareye ödenmesine” ibaresinin yazılması ve hüküm fıkralarından ”5275 sayılı TCK’nun 106/3. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerlerine “ TCK’nun 52/4. maddesi uyarınca adli para cezasının ödenmemesi halinde, hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.