YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6040
KARAR NO : 2018/12615
KARAR TARİHİ : 28.11.2018

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin yanlış gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak öngörülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) 237 sayılı TCK’da “cezaların toplanması” kuralına yer verilmediği, 5275 sayılı C.G.T.İ.K’nın 99. maddesi uyarınca hükmolunan her bir cezanın ayrı ayrı bağımsızlıklarını koruduğu gözetilmeden uygulanan cezaların içtimaına karar verilmesi,
2) Suç tarihinden önce 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Kanun’un 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK’nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Kanun’un 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması ve TCK’nın 50/1-a maddesindeki adli para cezalarının TCK’nın 45. maddesindeki yaptırımlar arasında yer almasına karşın, anılan maddedeki diğer tedbirlerin seçenek tedbir olarak öngörülmesi karşısında; yerel mahkemece hükmolunan adli para cezasının infaz aşamasında ödenmemesi halinde 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi uyarınca Cumhuriyet Başsavcılığınca işlem yapılması gerektiği dikkate alınmadan, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtarına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hüküm fıkrasının içtimaya ilişkin 4. bendinden “ …cezaların toplanarak 3700 TL ağır para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresi ve 5. bendinden ”….ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtarına” ilişkin bölümün çıkartılmak suretiyle başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.