YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1881
KARAR NO : 2018/11285
KARAR TARİHİ : 01.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Katılan vekilinin şikayeti üzerine, sanığa ait Güneş Kırtasiye adlı iş yerinde 14.08.2013 günü yapılan aramada, bilirkişi raporu ile taklit olduğu tespit edilen ve üzerinde katılan adına tescilli Pepee markası bulunan 1 adet oyuncak bebeğin ele geçirildiği olayla ilgili yapılan yargılama neticesinde, sanığın (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A-1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmişse de; sanığın aşamalarda değişmeyen savunmasında, suça konu ürünün kendisine ait olmadığını, bu ürünü müşterilerden birinin dükkanda unuttuğunu ve satışa sunmadığını beyan etmesi karşısında, sanığın savunmasının aksine suça konu ürünü satışa sunduğu yönünde mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan (suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/7. maddesinin aynı Kanun Hükmünde Kararnamenin 61/A maddesinde düzenlenen satışa arz etme veya satma suçu yönünden de uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik CMK’nın 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 01.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.