YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/472
KARAR NO : 2018/11309
KARAR TARİHİ : 05.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-5237 sayılı TCK’nun 58. maddesi uyarınca sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilirken, hangi sabıkanın tekerrüre esas alındığının belirtilmemesi,
2-Sanığın tekerrüre esas olabilecek sabıkasının TCK’nun 151/1 ve 86/2. maddelerine ilişkin olduğu, hükümden sonra yürürlüğe giren 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle tekerrüre esas olabilecek suçların uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında, sanığın adli sicil kaydında bulunan tekerrüre esas olabilecek ilamlar getirtilerek, anılan hükme ilişkin, uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
3-Sanık hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken 5237 sayılı TCK’nun 52/4. maddesi hükmüne aykırı olacak şekilde taksit aralığının karar yerinde gösterilmemesi,
4-Sanık hakkında hükmolunan 60 gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesinin ve emvalin müsaderesine karar verilirken uygulama maddesi olan 5237 sayılı TCK’nun 54. maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK.’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin Kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye kısmen uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 05/11/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.