YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/1791
KARAR NO : 2018/13419
KARAR TARİHİ : 18.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 7258 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvuruların süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I)Müşteki … Teşkilat Başkanlığı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Açılan kamu davasının niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen, bu nedenle davaya katılma ve hükmü temyiz etme hakkı bulunmayan, … Teşkilat Başkanlığının temyiz isteminin, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
a)Sanık hakkında, sabit görülen eylemi nedeniyle uygulanmasına karar verilen kanuni dayanağın, 7258 sayılı Kanun’un “5/1.a” maddesi olması gerekirken, “5/2.a” olarak gösterilmesi,
b)Sanık hakkında hükmolunan yargılama giderinin, 6183 sayılı Kanun’un 106. maddesinde belirlenen sınırın altında kalmasına karşın, CMK’nun 324/4. maddesine aykırı olarak, sanıktan tahsiline karar verilmesi,
c)24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, bu aykırılıklar yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasından, “5/2.a” ibaresi çıkartılıp, yerine “5/1.a” ibaresi, yargılama giderine ilişkin madde çıkartılıp, yerine ”Yargılama giderinin, 6183 sayılı Kanun’un 106. maddesinde belirlenen sınırın altında kalması nedeni ile CMK’nun 324/4. maddesi uyarınca kamu üzerinde bırakılmasına” ibaresi, TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin madde çıkartılıp, yerine ”24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak, TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına,” ibaresi, yazılması suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan HÜKMÜN, tebliğnameye kısmen uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.