Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2016/14650 E. 2017/5613 K. 12.06.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/14650
KARAR NO : 2017/5613
KARAR TARİHİ : 12.06.2017

2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 51/2-b maddesine aykırı davranmak eyleminden dolayı Manisa Hakimi … hakkında Torbalı Bölge Trafik Denetleme İstasyon Amirliğinin 17/10/2015 tarihli ve MA 11812580 sıra numaralı trafik idari para cezası karar tutanağı ile uygulanan 189,00 Türk Lirası idari para cezasının Menderes Sulh Ceza Hakimliğinin 05/02/2016 tarihli ve 2015/651 değişik iş sayılı kararı ile iptal edilmesini müteakip, mezkur kabahat evrakına istinaden ilgili hakim hakkında 2802 sayılı Hakimler ve Savcılar Kanunu’nun 93. maddesi uyarınca son soruşturma yapılmasına ilişkin İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 16/03/2016 tarihli ve 2016/355 kabahat, 2016/218 sayılı talebinin reddine dair İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 31/03/2016 tarihli ve 2016/210 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın keza reddine ilişkin İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/04/2016 tarihli ve 2016/305 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 31/07/2016 gün ve 6987 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/11/2016 gün ve KYB-2016/388978 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
İzmir 9. Ağır Ceza Mahkemesince, 2802 sayılı Kanunda Hakim ve Cumhuriyet Savcılarının kabahat teşkil eden eylemlerine karşı idari yaptırımın hangi merci tarafından verileceğine dair bir düzenleme bulunmadığı, mezkur Kanun’un 93. maddesinin kıyas yolu ile uygulanması mümkün ise de, idari yaptırım kararının doğrudan cezaya ilişkin bulunması sebebiyle bu yaptırımın ya da yaptırımı uygulayacak merciin kıyas yoluyla belirlenmesinin mümkün bulunmadığı, dolayısıyla ağır ceza mahkemesinde Manisa Hakimi hakkında son soruşturma açılması ve sonucunda idari yaptırım kararı verilmesi mümkün olmadığından bahisle talebin usulden reddine karar verilmiş ise de,
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 22/03/2011 tarihli ve 2008/8692 esas, 2011/2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu sayılı ilamında da değinildiği üzere, idari para cezasını gerektiren eylemin 2802 sayılı Kanun’un 93. maddesi kapsamında kişisel suç olduğunun anlaşılması halinde, anılan Kanun’un “kişisel suçlarda soruşturma ve kovuşturma” kenar başlıklı 93/1. maddesinde yer alan “Hakim ve savcıların kişisel suçları hakkında soruşturma, ilgilinin yargı çevresinde bulunduğu ağır ceza mahkemesine en yakın ağır ceza mahkemesi Cumhuriyet başsavcısına ve son soruşturma o yer ağır ceza mahkemesine aittir.” şeklindeki düzenleme uyarınca, Hakimler ve Cumhuriyet Savcıları hakkındaki idari para cezası karar tutanaklarının ilgilinin yargı çevresinde bulunduğu ağır ceza mahkemesine en yakın ağır ceza mahkemesince son soruşturma yapılması yönünden karara bağlanacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden ve trafik idari para cezası da Menderes Sulh Ceza Hakimliğince kaldırıldığından, İzmir 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/04/2016 tarihli ve 2016/305 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek üzere BOZULMASINA, 12/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.