Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/9459 E. 2018/12987 K. 05.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9459
KARAR NO : 2018/12987
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6831 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Beraat, İdari Para Cezası, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hükme karşı katılan vekilince Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmek üzere verilen 05/11/2013 tarihli dilekçe içeriğinin temyize konu olabilecek nitelikte olması ve beraat hükmü verilen eyleme yönelik temyiz dilekçesinin bulunması karşısında itiraz talepli dilekçenin temyiz dilekçesi olarak kabulü ve mahkumiyet hükmüne ve idari para cezasına ilişkin düzenlenen kesinleşme şerhlerinin hukuki değerden yoksun olduğu değerlendirilmiş,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)Sanık hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik talebinin incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2)İdari para cezasına yönelik incelemede ise;
Oluş ve kabule uygun olarak sanığın eyleminin 5326 sayılı Kabahatler Kanunu gereğince kabahat nev’inden olup aynı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 20/2-c maddesi uyarınca soruşturma zamanaşımının 3 yıl olarak düzenlendiği anlaşılmakla kabahatin işlendiği tarihten inceleme tarihine kadar bu sürenin geçtiğinin anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5326 sayılı Kanun’un 20. maddesi gereğince sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA
3)Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Sanık hakkında düzenlenen iddianamede suça konu yerde bulunan zeytin fidanlarının müsaderesi talep edilmemiş olmakla, bu hususta ek savunma hakkı da verilmeden müsadere kararı verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-5237 sayılı TCK’nun 51/7. maddesinde “hükümlünün denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin” belirtilmesi karşısında, mahkemece infazı da kısıtlayacak şekilde “denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın tamamen infaz kurumunda çektirilmesine” karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 05/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.