YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7707
KARAR NO : 2015/3331
KARAR TARİHİ : 25.06.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/177630
Ödeme şartını ihlâl suçundan sanık F.. T..’ın beraatine dair İstanbul 24. İcra Ceza Mahkemesinin 29/01/2015 tarihli ve 2013/530 Esas- 2015/42 Karar sayılı kararına yönelik itirazın kabulü ile sanığın 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar hapsen tazyikine ilişkin mercii İstanbul 1. İcra Ceza Mahkemesinin 19/02/2015 tarihli ve 2015/44 değişik iş sayılı kararı ile aynı sanığın ödeme şartını ihlal suçundan beraatine dair İstanbul 24. İcra Ceza Mahkemesinin 29/01/2015 tarihli ve 2013/531 Esas- 2015/43 Karar sayılı kararına yönelik itirazın kabulü ile sanığın 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar hapsen tazyikine ilişkin mercii İstanbul 1. İcra Ceza Mahkemesinin 19/02/2015 tarihli ve 2015/43 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 11/05/2015 gün ve 29790 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/05/2015 gün ve KYB.2015-177630 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkındaki şikayetlerin aynı borca ait aynı ödeme taahhüdünün farklı taksitlerine ait olduğu, Yargıtay 16. Hukuk Dairesinin 23/03/2009 tarihli ve 2009/446 esas, 2009/1871 sayılı kararında belirtildiği üzere, aynı taahhüde bağlı ihlallerin hepsi ayrı bir eylem olup, cezayı gerektirdiği, ancak aynı taahhütteki farklı ihlaller halinde verilecek tazyik hapsi süresinin üç ayı geçemeyeceğinin dikkate alınması gerektiği, bunun yanı sıra Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2001/16-181 Esas- 2001/200 karar sayılı ve 9.10.2001 günlü kararında da belirtildiği üzere, yapılan ödeme taahhüdünde borç miktarının tüm ferileriyle birlikte dökümlü olarak hesaplanıp, rakamsal olarak açıkça gösterilmesi gerektiği, somut olayda, ödeme taahhüdünde, taahhüt tarihi ile taksit tarihleri arasındaki işleyecek faiz alacağının gösterilmediği, dolayısıyla söz konusu taahhüdün hukuken geçersiz olduğu ve sanığa isnat edilen suçların oluşmadığı nazara alınmadan, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul 1. İcra Ceza Mahkemesinin 19/02/2015 tarihli ve 2015/44 değişik iş sayılı kararı ile aynı mahkemenin 19/02/2015 tarihli ve 2015/43 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, kabahatli hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsi cezalarının kaldırılmasına, 25/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.