Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/7690 E. 2015/3613 K. 02.07.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7690
KARAR NO : 2015/3613
KARAR TARİHİ : 02.07.2015

Tebliğname No : KYB – 2015/154994

Nafaka hükümlerine uymamak suçundan sanık B.. K..’nun, 2004 sayılı icra ve İflas Kanunu’nun 344. maddesi gereğince üç aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Zonguldak İcra Ceza Mahkemesinin 11/11/2014 tarihli ve 2014/748 Esas-2014/794 sayılı Kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile söz konusu kararın kaldırılmasına ilişkin Zonguldak 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2014 tarihli ve 2014/185 değişik iş sayılı Kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 27/04/2015 gün ve 27649 sayılı Kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/05/2015 gün ve KYB. 2015/154994 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1-2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 349/3-5. maddesinde yer alan “(3) İcabında merci, tarafların bizzat hazır bulunmasını emredebilir.(5) Maznun, şikayeti alan veya istinabe edilen icra mahkemesinin huzuruna gelmez veya müdafi göndermezse yahut bizzat bulunmasına lüzum görülürse zabıta marifetiyle getirilir. Bu suretle de bulundurulamazsa muhakeme gıyabında görülür.” şeklindeki hükümler dikkate alındığında, sanığın duruşmaya gelmemesi halinde yokluğunda yargılama yapılabileceğinden, sanığa gönderilen tebligatta 2004 sayılı Kanun’un 349/5. maddesi gereğince “belirtilen günde gelmediği takdirde yokluğunda yargılamaya devam edileceği” ihtar edilmesine ve tebligatın usulüne uygun tebliğ edilmesine karşın, sanığın duruşmaya gelmediği gibi yazılı savunmada göndermediği, bu haliyle sanığın yokluğunda yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmuş olmasının usul ve Kanuna aykırı olmayıp savunma hakkının kısıtlanması sonucunu doğurmadığı anlaşıldığından, yapılan itirazın reddi yerine, kabulüne karar verilmesinde,
2-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 271/2. maddesi uyarınca, itirazı yerinde gören merciin, aynı zamanda itiraz konusu hakkında da bir karar vermesi gerektiğinin anlaşılması karşısında, itirazın kabulüne mercii sıfatıyla karar veren Zonguldak 5. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından itiraz konusu hakkında bir karar verilmemesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Zonguldak 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2014 tarihli ve 2014/185 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek üzere BOZULMASINA, 02/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.