YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5910
KARAR NO : 2015/6804
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
Tebliğname No : 7 – 2012/149973
MAHKEMESİ : İzmir 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/02/2012
NUMARASI : 2009/527 (E) ve 2012/82 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu cihetle; mahkemece sanıklar hakkında birleştirilmesine karar verilen dosyadaki suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanıkların bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdurlara karşı aynı suçu birden fazla işlediklerinin anlaşılması karışında, sanıklar hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
2-Usulüne uygun şikayet bulunduğu halde sanıklar hakkında 5846 sayılı Kanun’un 71/1 ve 81/13. maddelerinin uygulanmaması,
3- Sanık N.. A..’ın tekerrüre esas alının mahkumiyetinin “karşılıksız çek keşide etme” eylemine ilişkin olması ve hükümden sonra, 03/02/2012 tarihli ve 28193 mükerrer sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6273 sayılı Kanunla 5941 sayılı Kanun’da yapılan değişiklik ile “karşılıksız çek keşide etme” eyleminin suç olmaktan çıkarılması nedeniyle, bu eylemle ilgili mahkumiyetinden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve Sanık A.. G.. müdafii ile sanıklar N.. A.. ve K.. Y.. temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas mahkemesine gönderilmesine, 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.