YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5691
KARAR NO : 2015/2456
KARAR TARİHİ : 08.06.2015
Tebliğname No : 7 – 2012/142572
MAHKEMESİ : Söke 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16.02.2012
NUMARASI : 2010/197 E, 2012/75 K
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Katılan Y.. B.. vekilinin temyiz istemine yönelik yapılan incelemde;
Katılan vekilinin CMUK’nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra hükmü temyiz ettiğinden, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
II- Sanık müdafiinin temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yapılan aramada sanığın işyerinde ele geçen kitapların hak sahipleri ile yayınevleri belirlenerek, sözkonusu hak sahipleri tarafından yayınevlerine yetki devri yapılıp yapılmadığı ve sözkonusu yayınevlerinin katılan meslek birliği üyesi olup olmadığı hususları araştırılıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kamu davasının niteliğine göre suçtan doğrudan doğruya zarar görmeyen İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü’nün davaya katılmasına karar verilip lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
3- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğunun belirtilmesi, UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında Söke 3. Asliye Ceza Mahkemesince verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/5647, 2015/2452, 2015/4580 esasına kayıtlı olan dava dosyalarının mevcut olduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyaların getirtilip incelenerek birleştirilmesi ve sonucuna göre TCK’nın 43. maddesi 1. fıkrası son cümlesi de gözetilerek, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.