YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5215
KARAR NO : 2015/2896
KARAR TARİHİ : 17.06.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/77448
MAHKEMESİ : İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2011
NUMARASI : 2010/424 (E) ve 2011/622 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmalann temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1-5237 Sayılı TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmaya karar verilirken, 53/1-e bendinin zorunlu olarak uygulanması gerektiği, TCK’nın 53/1-c bendinde belirtilen hakları koşullu salıverilme tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılması gerektiği hususlarının gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında tayin olunan gün para cezası adli para cezasına çevrilirken yasa maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, tebliğnameye aykırı olarak, temyiz edilen kararın hüküm fıkrasının 5. Bendine, sanığa verilen 4 gün para cezasından sonra gelmek üzere “TCK 52/2. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından “TCK’nın 53. maddenin” uygulanmasına ilişkin bendin çıkarılarak yerine,“ sanığın 5237 sayılı TCK’nın
53/1-a, b, d, e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. Fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadara yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 17/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.