Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/5056 E. 2015/6135 K. 26.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5056
KARAR NO : 2015/6135
KARAR TARİHİ : 26.10.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/90398
MAHKEMESİ : Adana 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/12/2011
NUMARASI : 2011/301 (E) ve 2011/904 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Adana 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin birleşen 2011/440 Esas sayılı dosyasında, sanığın seyyar tezgahında yakalanan dava konusu bandrolsüz eserler üzerinde hak sahibi olan şikayetçi Fiyab’ın şikayetçi olup, hak sahibi olduğunu ispatlaması karşısında, eylemin 5728 sayılı Kanun ile değişik 5846 sayılı Kanun’un 71/1 ve 81/13. maddeleri kapsamında kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- 5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, sanık hakkında 1.fıkranın (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesi tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Gün adli para cezası paraya çevrilirken, uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6 fıkrasına aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun’un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, TCK’nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasından ” Sanığın TCK’nın 53/1 maddesi 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklarından koşullu salıverilme tarihine “ ibaresinin çıkarılarak yerine ” 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, sanık hakkında 1. fıkranın (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesi tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına ” ibaresinin eklenmesi ve gün adli para cezasının paraya çevrilmesine ilişkin hüküm fıkrasına ”5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 26.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.