Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/48 E. 2015/2362 K. 04.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/48
KARAR NO : 2015/2362
KARAR TARİHİ : 04.06.2015

Tebliğname No : KYB – 2014/364654

Bakaya kalmak suçundan sanık G.. A..’ın, 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun 63/1-a, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Menemen Sulh Ceza Mahkemesinin 24/06/2008 tarihli ve 2007/365 esas, 2008/420 sayılı kararını müteakip, sanığın denetim süresinde işlediği başka bir suçtan mahkumiyetine karar verildiğinden bahisle bu kez yeniden 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun 63/1-a, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Menemen Sulh Ceza Mahkemesinin 01/04/2014 tarihli ve 2014/120 esas, 2014/235 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 28/10/2014 gün ve 63904 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/11/2014 gün ve KYB.2014-364654 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/1. maddesinde yer alan “işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanuna göre suç sayılmayan bir fiilden dolayı kimseye ceza verilemez ve güvenlik tedbiri uygulanamaz, işlendikten sonra yürürlüğe giren kanuna göre suç sayılmayan bir fiilden dolayı da kimse cezalandırılamaz ve hakkında güvenlik tedbiri uygulanamaz. Böyle bir ceza veya güvenlik tedbiri hükmolunmuşsa infazı ve kanunî neticeleri kendiliğinden kalkar.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık hakkında suçu düzenleyen 1632 sayılı Askeri Ceza Kanunu’nun 63/1-a. maddesi, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasın Dair Kanun’un 4. maddesi ile idari para cezasına dönüştürüldüğü anlaşılmakla, sanık hakkında karar tarihinde suç sayılmayan fiilden dolayı yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Menemen Sulh Ceza Mahkemesinin 01/04/2014 tarihli ve 2014/120 esas, 2014/235 karar sayılı kararının 14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 3.maddesiyle değişik 1111 sayılı Askerlik Kanununun 89.maddesi uyarınca, sanığın eylemine uygulanabilecek 1632 sayılı Askeri Ceza Kanununun 63.maddesinin 1.fıkrasının (A) bendinde düzenlenen suçları barışta ilk kez işleyenlerin eylemlerinin idari para cezasına dönüştürülmesi nedeniyle CMK’ nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 24.maddesi uyarınca mahkemece idari yaptırım kararı verilebilecek ise de, idari para cezasının miktarına göre anılan Kanun’un 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının dolmuş olması karşısında ilgili G.. A..’ a İDARÎ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 04/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.