YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4641
KARAR NO : 2015/3380
KARAR TARİHİ : 29.06.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/56184
MAHKEMESİ : Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2011
NUMARASI : 2011/114 (E) ve 2011/418 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğunun belirtilmesi, UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında Ankara 1.Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesince 05/12/2011 tarih ve 2011/97 Esas, 2011/305 Karar sayılı karar ile verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/4568 esasında kayıtlı olan dosyanın mevcut olduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosya getirtilip incelenerek mümkünse birleştirilmesi, suç ve iddianame tarihleri gözetilerek sonucuna göre TCK’nın 43. maddesi 1. fıkrası son cümlesi de nazara alınarak, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
2- Sanık hakkında Ankara 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/803 Esas- 2007/647 Karar sayılı ilamı esas alınarak tekerrüre hükmedildiği, tekerrüre esas alınan ilama konu suçun ise 4320 sayılı yasaya muhalefet suçu olduğu, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 23/1. maddesi hükmünce 4320 sayılı Kanunun yürürlükten kaldırıldığı ve ilama konu eyleminin suç olmaktan çıkarılması karşısında, anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi
uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.