YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4640
KARAR NO : 2015/3353
KARAR TARİHİ : 29.06.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/51482
MAHKEMESİ : İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/10/2011
NUMARASI : 2010/456 (E) ve 2011/517 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Adli sicil kaydında tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uygulanmamış ise de, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas- 2014/171 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğunun belirtilmesi, UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında, İstanbul 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi’nin 15/09/2011 tarih, 2010/451 Esas- 2011/332 Karar sayılı karar ile verilip aynı gün incelemesi yapılan Dairemizin 2015/2283 Esasında kayıtlı olan dava dosyasının mevcut olduğunun anlaşılması karşısında,
Anılan dosyanın incelenmesinde, suç ve iddianame tarihleri itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesi 1. fıkrası son cümlesi de gözetilerek, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işlediğinin ve hakkında 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Karar başlığında suç tarihinin “03/08/2010” yerine, “04/08/2010 ” olarak gösterilmesi,
3- Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmaması,
4- S.. S..’in katılan olarak dava ve duruşmalara kabulüne karar verilmiş olmasına rağmen, 5271 sayılı CMK’nın 232/2-b maddesine aykırı olarak gerekçeli karar başlığında katılan ve vekilinin gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.