YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/34028
KARAR NO : 2018/983
KARAR TARİHİ : 06.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 7258 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kadıköy 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 07/03/2012 tarihli ve 2011/198 Esas, 2012/143 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesinde tanımı yapılan kasten yaralama suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip sonucuna göre de sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesi zorunluluğu ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmama gerekçesi olarak “sabıkalı oluşunun” gösterilmiş olması karşısında, anılan nedenlerle uzlaştırma işlemleri sonucunda yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
2-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
3-Davanın niteliğine göre, suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan Spor Toto Teşkilat Başkanlığının davaya katılmasına ve lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
4-Temel cezada gün adli para cezasının 50 gün olarak belirlenmesinden sonra, TCK’nın 52. maddesi uyarınca adli para cezasının miktarı belirlenirken hükümde gün adli para cezasının 100 gün olarak gösterilmesi sureti ile çelişki meydana getirilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 06/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.