YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3269
KARAR NO : 2015/6653
KARAR TARİHİ : 04.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2011/246819
MAHKEMESİ : Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/04/2011
NUMARASI : 2010/759 (E) ve 2011/207 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık hakkında defter ve belgeleri ibraz etmemek suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının itiraza tabi olduğu ve temyiz yolunun açık bulunmadığı, anılan karara katılan vekili tarafından yapılan itirazın merciince reddine karar verildiği anlaşılmakla bu suç yönünden dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II- Sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın 2009 takvim yılında düzenlediği 6 adet faturanın sahte olduğu iddiası ile dava açılması ve dosya kapsamında bulunan vergi suçu ve vergi tekniği raporlarına göre sahte olarak düzenlendiği iddia edilen faturaların E.T. Hizmetleri… Ltd Şti adına kesildiği ve anılan şirket ile ilgili vergi incelemesi istendiğinin anlaşılması karşısında; sahte fatura düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ” Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır” şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanununun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, vergi tekniği raporunda faturaların varlığından ve yapılan telefon görüşmesi sonucunda faturalara ulaşılamadığından söz edilmesine rağmen dosya içinde suç tarihi olan 2009 yılına ait fatura asılları veya onaylı örneklerinin bulunmadığı hususları göz önüne alınarak faturaların adına kesildiği şirket ile ilgili vergi incelemesi yapılıp yapılmadığı hususunun araştırılarak, suça konu faturaların aslı ya da onaylı suretleri getirtilip incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığı tespit edilip, ayrıca şirket müdürü olan sanığın savunmasında özetle; başkalarının teklifi ile üzerine şirket açıldığını ve vergi mükellefi olduğunu, şirket ile bir ilgisinin olmadığını ve sahte fatura düzenlemediğini beyan etmesi nedeniyle faturaları sanığın düzenleyip düzenlemediğinin tespiti açısından gerekirse faturalardaki imza ve yazıların sanığa ait olup olmadığı hususunda inceleme yaptırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik kovuşturma ile yetinilerek mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.