Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/3079 E. 2015/2882 K. 17.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3079
KARAR NO : 2015/2882
KARAR TARİHİ : 17.06.2015

Tebliğname No : 11 – 2011/191155
MAHKEMESİ : Tarsus 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2011
NUMARASI : 2009/187 (E) ve 2011/188 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Tarsus Vergi Dairesinin mükellefi olup boya ve dekorasyon faaliyetiyle uğraşan sanığın gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasında bulunmaksızın 2006 takvim yılında sahte faturalar kullandığının iddia olunduğu, sanığın suçlamayı kabul etmeyerek sahte fatura kullanmadığını savunduğu, davanın dayanağını oluşturan 20.11.2008 gün VDENR-2008-1081/72 sayılı vergi suçu ve tekniği raporlarında, sanığın işyeri ve ikametgah adreslerinde bulunamadığı, yasal defter ve belgelerinin usülsüz ve noksan bir biçimde tutulduğu, 2006 takvim yılında alınan sahte faturaların tüm maliyetin %55,6’sını oluşturduğu, 213 sayılı VUK’nın 227/3 ve 230. maddelerinde öngörüldüğü üzere anılan suçun oluşabilmesi için kullanılan sahte faturaların yasada öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerektiği ancak sanığın kullandığı iddia olunan faturaların aslı veya onaylı örneklerinin dosya içinde bulunmadığının anlaşılması karşısında; faturaların asılları ve onaylı suretleri getirtilerek kanunda öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin incelenmesi, sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturmayla yetinilerek yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre de;
a) Gerekçeli karar başlığında suça konu faturaların 2006 yılı Aralık ayına ilişkin katma değer vergisi bildiriminde kullanılması karşısında suç tarihinin takip eden ayın 21. günü olduğu gözetilmeden suç tarihinin 21.01.2007 yerine 2006 olarak gösterilmesi,
b) 2006 takvim yılında birden fazla sahte fatura kullanılması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesi uyarınca hükmolunan ceza üzerinden arttırım yapılmaması, Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.