Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/2863 E. 2015/5572 K. 14.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2863
KARAR NO : 2015/5572
KARAR TARİHİ : 14.10.2015

Tebliğname No : 11 – 2011/95148
MAHKEMESİ : Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/12/2009
NUMARASI : 2006/192 (E) ve 2009/1354 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında katılan vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan vekilinin 02.06.2010 havale tarihli dilekçe ile temyizden vazgeçmesi nedeniyle bu temyiz yönünden inceleme yapılmasına yer olmadığına,
II- Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulaması ile ilgili bir karar verilmemiş ise de, hapis cezasına mahkûmiyetin yasal sonucu olarak bu hususun infaz sırasında dikkate alınması; gerekçeli karar başlığına sıfatı “Müşteki” olarak sehven yazılmış olan V.. B..’nın sıfatının mahallinde “Katılan” olarak; sanık hakkında uygulanmamasına karar verilen takdiri indirim, paraya çevirme ve erteleme hükümlerinin 756 sayılı TCK ve 647 sayılı Kanun maddelerine göre suç tarihi itibariyle yanlış yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün hata olarak kabul edilmiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun tarafından sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, temyiz davasının esastan reddiyle HÜKMÜN ONANMASINA, 14.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.