YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2777
KARAR NO : 2015/7008
KARAR TARİHİ : 11.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2011/14846
MAHKEMESİ : Konya 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/05/2010
NUMARASI : 2008/1161 (E) ve 2010/586 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü:
I- 2002 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen düşme kararı ile 2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik katılan vekili ile sanığın temyizinin incelenmesinde:
Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK’nın 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kazanılmış hak teşkil etmeyip, güvenlik tedbiri niteliğinde bulunduğundan ve kasıtlı suçtan hürriyeti bağlayıcı cezanın kanuni sonucu olduğundan infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
a- Yükletilen ”2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’ da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
b- Sanık hakkında ”2002 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” eyleminden dolayı zamanaşımı nedeniyle verilen düşme kararının da usul ve kanuna uygun olduğu,
Anlaşıldığından, katılan vekili ve sanığın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
II- 2003 takvim yılına ilişkin olarak yapılan incelemeye gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen suç için, Kanun’da öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, suçun oluştuğu tarih itibariyle, temyiz süreci içinde sanık yararına olan 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen yedi yıl altı aylık olağanüstü dava zamanaşımının gerçekleştiği,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz istemleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, aynı Kanun’un 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.