YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2582
KARAR NO : 2015/2410
KARAR TARİHİ : 04.06.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/44503
Ödeme şartını ihlal suçundan sanık O.. E.., 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin Bilecik 2. İcra Ceza Mahkemesinin 23/12/2013 tarihli ve 2013/335 esas, 2013/288 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Bilecik 1. İcra Ceza Mahkemesinin 31/01/2014 tarihli ve 2014/13 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 30.01.2015 gün ve 7248 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.02.2015 gün ve KYB. 2015/44503 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1- Bilecik 1. İcra Ceza Mahkemesinin 31/01/2014 tarihli ve 2014/13 değişik iş sayılı kararı yönünden yapılan incelemede; Bilecik 2. İcra Ceza Mahkemesinin 23/12/2013 tarihli ve 2013/335 esas, 2013/288 sayılı kararı sanığa 14/01/2014 tarihinde tebliğ edilmesi karşında, mercii tarafından itirazın süresinden sonra yapılması nedeniyle reddi yerine esastan inceleme yaparak, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- Bilecik 2. İcra Ceza Mahkemesinin 23/12/2013 tarihli ve 2013/335 esas, 2013/288 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede; Ceza Genel Kurulu’nun 2001/16-181 esas, 2001/200 karar sayılı ve 09.10.2001 günlü kararı ve Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 13/02/2014 tarihli ve 2014/78 esas, 2014/2509 sayılı kararında belirtildiği üzere, ödeme taahhüdünde borç miktarının tüm ferileriyle birlikte dökümlü olarak hesaplanıp, rakamsal olarak açıkça gösterilmesi gerekmesine rağmen ödeme taahhüt tarihi ile taksit tarihleri arasındaki işleyecek faiz alacağının gösterilmediği gibi bu alacaklardan feragat ediliğine ilişkin müşteki ya da vekilinin beyanın da bulunmadığı, dolayısıyla söz konusu taahhüdün hukuken geçersiz olduğu ve sanığa isnat edilen suçun oluşmadığı nazara alınmadan, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Bilecik 1. İcra Ceza Mahkemesinin 31/01/2014 tarihli ve 2014/13 değişik iş sayılı kararıyla Bilecik 2. İcra Ceza Mahkemesinin 23/12/2013 tarihli ve 2013/335 E., 2013/288 K.sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu konuda CMK’nın 309/4-d maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında hükmolunan tazyik hapsi cezasının kaldırılmasına, 04.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.