Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/2541 E. 2015/2417 K. 04.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2541
KARAR NO : 2015/2417
KARAR TARİHİ : 04.06.2015

Tebliğname No : KYB – 2015/33850

Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık B.. U..’ın, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair Denizli 2. İcra Ceza Mahkemesinin 18/09/2014 tarihli ve 2014/934 esas, 2014/1057 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Denizli 3. İcra Ceza Mahkemesinin 20/10/2014 tarihli ve 2014/237 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 22.01.2015 gün ve 5270 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.02.2015 gün ve KYB. 2015/33850 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun’un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 09/04/2014 tarihli taahhütnamede işlemiş faizin, ilk vade tarihi olan 09/07/2014 tarihinden son vade tarihi olan 09/05/2015 tarihine kadar işleyecek faizin gösterilmediği, bu kapsamda taahhüdün geçerli olmadığı anlatılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle itirazın kabulü ile sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken sanığın aleyhine sonuç doğuracak surette yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Denizli 3. İcra Ceza Mahkemesinin 20/10/2014 tarihli ve 2014/237 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu konuda CMK’nın 309/4-d maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında hükmolunan tazyik hapsi cezasının kaldırılmasına, 04.06.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.