YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2525
KARAR NO : 2015/2404
KARAR TARİHİ : 04.06.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/33538
Borçlunun ödeme şartım ihlâl suçundan sanıklar H.. K.. ve S.. K..’nin, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince ayrı ayrı 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmalarına dair, Ayvalık İcra Ceza Mahkemesinin 21/05/2013 tarihli ve 2013/29 esas, 2013/195 sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin, Ayvalık 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/10/2013 tarihli ve 2013/269 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 22.01.2015 gün ve 5214 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.02.2015 gün ve KYB. 2015/33538 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun’un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 24/01/2012 tarihli taahhütnamede taahhüt tarihi olan 24/01/2012 tarihinden son taksit tarihi olan 23/03/2014 tarihine kadar işleyecek faiz miktarının gösterilmediği, borçluların ödeyeceği kesin miktarın belirlenmemesi nedeniyle taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla sanıkların üzerilerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle itirazlarının kabulü ile sanıkların beraatine karar verilmesi gerekirken sanıkların aleyhine sonuç doğuracak surette yazılı şekilde itirazlarının reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Ayvalık 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/10/2013 tarihli ve 2013/269 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu konuda CMK’nın 309/4-d maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkında hükmolunan tazyik hapsi cezasının kaldırılmasına, 04.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.