Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/2468 E. 2015/2451 K. 08.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2468
KARAR NO : 2015/2451
KARAR TARİHİ : 08.06.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/40874
MAHKEMESİ : Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/10/2011
NUMARASI : 2010/518 (E) ve 2011/465 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığın lehine yasa maddelerinin uygulanması yönünde bir talebi olmadığı anlaşılmakla, mahkemenin verilen adli para cezasını taksitlendirme hususunda değerlendirme yapmamasında bir isabetsizlik görülmemiş olup, tebliğnamedeki bu hususa yönelik bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi, hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1-5237 sayılı TCK’da cezaların toplanmasına ilişkin bir hüküm bulunmadığı ve içtimanın infaz sırasında gözetilmesi gerektiği düşünülmeden, sanığa doğrudan ve hapisten çevrilmek suretiyle verilen adli para cezalarının toplanmasına karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK’nın 58 ve 5275 sayılı CGTİHK’nın 108. maddelerinde “mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbiri” uygulanmasına ilişkin düzenlemenin hapis cezasına özgü bulunduğu ve 5275 sayılı CGTİHK’nın adli para cezalarının infaz biçimini gösteren 106. maddesinde mükerrirlik ile ilgili bir düzenleme yer almadığı gözetilmeden, sanığa verilen adli para cezalarının infazında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye aykırı olarak, hüküm fıkrasının ikinci bendinden “7400” ibaresi çıkarılarak yerine “7300 ve 100” ibaresi eklemek ve tekerrür hükümlerinin uygulandığı 3. bendin karardan çıkartılmak suretiyle DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.