Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/2420 E. 2015/2293 K. 03.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2420
KARAR NO : 2015/2293
KARAR TARİHİ : 03.06.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/33304
MAHKEMESİ : Ankara(Kapatılan) 2. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/10/2011
NUMARASI : 2011/48 (E) ve 2011/255 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğunun belirtilmesi, UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında Ankara 1.Fikri Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 2010/439 Esas ve 2011/334 Karar sayılı Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 23.12.2014 tarihli kararı ile bozulmasına karar verilen dosyası, Ankara 1. Fikri Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 2011/66 Esas ve 2011/355 Karar sayılı Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 15.12.2014 tarihli kararı ile düzeltilerek onanmasına karar verilen dosyası, Ankara 1. Fikri Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 2011/136 Esas ve 2011/429 Karar sayılı Dairemizde aynı gün incelenen ve bozulmasına karar verilen 2015/4589 Esasında kayıtlı dosyası, Ankara (Kapatılan) 2.Fikri Sınai Ceza Haklar Mahkemesinin 2012/18 Esas ve 2012/190 Karar sayılı dava dosyalarının mevcut olduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyaların getirtilip incelenerek mümkün olanların birleştirilmesi, kesinleşmiş olanların ise suç, iddianame ve hüküm tarihleri dikkate alınıp sonucuna göre TCK’nın 43.maddesi 1. fıkrası son cümlesi de gözetilerek, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.