YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2253
KARAR NO : 2015/2453
KARAR TARİHİ : 08.06.2015

Tebliğname No : 7 – 2011/396200
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/05/2011
NUMARASI : 2009/652 (E) ve 2011/435 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Katılan D Yapım Reklamcılık ve Dağıtım A.Ş. vekilinin mahkemeye hak sahipliği belgesi olarak sunduğu Kültür ve Turizm Bakanlığı İthal Sinema Eserlerine İlişkin Kayıt ve Tescil Belgesine göre, “P.. E..” isimli filmin ana yapımcısının “UNIVERSAL PIC. INT.”, katılanın ise ithal eden olduğu anlaşılmakla, ana yapımcı şirketin sözkonusu filmin hak sahipliğini katılan şirkete devrettiğine dair dayanak belgeler getirtilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğunun belirtilmesi, UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında İstanbul Anadolu Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesince verilip aynı gün incelemesi yapılan ve bozulmasına karar verilen Dairemizin 2015/5052 esasına kayıtlı olan dava dosyasının mevcut olduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosya getirtilip incelenerek birleştirilmesi ve sonucuna göre TCK’nın 43.maddesi 1.fıkrası son cümlesi de gözetilerek, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 08.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.