Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/22023 E. 2015/8346 K. 09.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/22023
KARAR NO : 2015/8346
KARAR TARİHİ : 09.12.2015

Tebliğname No : 11 – 2013/98703
MAHKEMESİ : Bakırköy 5. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01.12.2006
NUMARASI : 2003/320 (E) ve 2006/389 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre; sanığın yokluğunda verilen 01.12.2006 gün, 2003/320 Esas ve 2006/389 sayılı gerekçeli kararın, sanığa daha önce usulüne uygun olarak tebligat yapılmış olan adreste Tebligat Kanunu’ nun 35. maddesine göre tebliği gerekirken koşulları oluşmadığı halde ilanen tebliğ edilip kesinleştirilmiş ise de; 01.12.2006 tarihli mahkumiyet kararının ilanen tebliğ işlemine ilişkin dosyada mevcut 12.03.2007 tarih ve 26460 sayılı Resmi Gazete’deki ilanın, sanık hakkında verilen kararı kapsamaması karşısında; tebligat işlemi geçersiz olup yokluğunda verilen karar sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğinden anılan asıl kararın kesinleşmediği, usulsüz kesinleştirme işlemnden sonra yapılan tüm işlemlerin ise hukuki değerden yoksun olup yok hükmünde olduğu ve sanığın öğrenme üzerine yaptığı 17.01.2011 tarihli temyiz isteminin süresinde ve 01.12.2006 tarihli asıl mahkumiyet kararına yönelik olduğu kabul edilerek dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen suçlar için, yasada öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, suçun oluştuğu tarih itibariyle, temyiz süreci içinde sanık yararına olan 765 sayılı TCK’nın 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen yedi yıl altı aylık olağanüstü dava zamanaşımının gerçekleştiği,
Anlaşıldığından, sanığın temyiz istemleri bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, aynı kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak KAMU DAVALARININ DÜŞMESİNE, 09.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.