YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2022
KARAR NO : 2015/2147
KARAR TARİHİ : 01.06.2015

Tebliğname No : 7 – 2011/173588
MAHKEMESİ : İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/02/2011
NUMARASI : 2009/27 (E) ve 2011/44 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
1-Katılan D Y.. Reklamcılık ve Dağıtım A.Ş. Vekilinin mahkemeye sunduğu hak sahipliği belgesinden ”Triangle” isimli filmin ana yapımcısının ”I.. E.. Internatıonal-T..Fılms Lımıted” olduğunun ve katılanın ise ithal eden olduğu anlaşılmakla, ana yapımcı şirketin hak sahipliğini katılan şirkete devrettiğine dair dayanak belgeler getirtilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas-2014/171 sayılı kararında belirtildiği üzere bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplumu oluşturan bireyler olması;
Mahkemece iddianame ve son celse suretleri getirtilerek dosya içine konulan belgelere göre, benzer eylemler nedeniyle, her iki sanık hakkında İstanbul 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi’nin 2009/34 Esas sayılı ve sanık O.. A.. hakkında İstanbul 3. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesi’nin 2009/55 Esas sayılı dava dosyalarının bulunduğunun anlaşılması karşısında,
Anılan dosyaların getirtilip incelenerek mümkün olanların birleştirilmesi, kesinleşmiş olanların ise suç, iddianame ve hüküm tarihleri dikkate alınıp sonucuna göre TCK’nın 43. maddesi 1. fıkrası son cümlesi de gözetilerek, sanıkların bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediklerinin ve haklarında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M. Ç. müdafii ve sanık Ş. Ç. temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.