YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1981
KARAR NO : 2015/4787
KARAR TARİHİ : 29.09.2015

Tebliğname No : 7 – 2011/51302
MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/09/2010
NUMARASI : 2007/736 (E) ve 2010/522 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi,gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın değişik 14. maddesindeki: “Ceza dairelerinde,
a) Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir.
b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmü uyarınca incelenen dosyada, iddianamedeki anlatıma göre sanıkların üzerlerine atılı suçun suç tarihi itibari ile yürürlükte bulunan 5846 sayılı Kanunun 81/9-1-a maddesine uyduğu, TCK’nın 226/1-c maddesindeki suçun cezasının üst sınırı 5846 sayılı Kanunun 81/9-1-a maddesinde düzenlenen suçun üst sınırı ile aynı ise de müstehcenlik suçunun cezasının alt sınırının daha ağır olduğu anlaşılmakla, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 ve 2015/8 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 14.Ceza Dairesine ait bulunduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın anılan daireye GÖNDERİLMESİNE, 29/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.