Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/19663 E. 2017/8517 K. 23.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/19663
KARAR NO : 2017/8517
KARAR TARİHİ : 23.10.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5490 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Hüküm tarihinden sonra vekaletname sunan sanık müdafiinin, sanığa 29/11/2013 tarihinde tebliğ olunan kararı, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinden sonra 09/12/2013 havale tarihli dilekçesi ile temyiz etmesi nedeniyle, temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2- O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebi yönünden dosyanın incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığın gerçekte ikamet etmediği halde nüfus müdürlüğüne gerçeğe aykırı adres beyanında bulunmak şeklindeki eyleminin 5490 sayılı Kanun’un 68/1-c maddesinde düzenlenen kabahati oluşturduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1- UYAP kayıtları üzerinde yapılan incelemede, sanığın 11/10/2012 tarihinde hükümlü olarak Sivas Açık Ceza İnfaz Kurumu’nda bulunduğunun anlaşılması karşısında, savunması da nazara alınarak aynı tarihte ” Öncüler Mahallesi 1-G Altındağ/ ANKARA” olarak Nüfus Müdürlüğüne bildirmiş olduğu adreste çocuklarının oturup oturmadığı araştırılıp sonucuna göre hukuki durumun takdir ve tayini yerine, belirtilen hususta herhangi bir araştırma yapılmadan eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık … hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu, Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 24. maddesi uyarınca mahkemece idari yaptırım kararı verilebilecek ise de, sanık hakkında yalan yere adres beyanında bulunmasından ötürü daha önce idari para cezası uygulanmış olduğunun kovuşturma doyası içeriğinde bulunan Geyve Kaymakamlığı İlçe Nüfus Müdürlüğü tarafından Geyve Cumhuriyet Başsavcılığına hitaben yazılan 06/12/2012 tarihli ihbar dilekçesi ile sabit olduğundan, kabahatli (sanık) hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 23.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.