YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/17691
KARAR NO : 2015/6127
KARAR TARİHİ : 26.10.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/312208
Marka hakkına tecavüz suçundan sanık O.. D..’ın, 556 Sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin 61/A, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43/1,62 ve 52/2. maddeleri gereğince 1 yıl 15 gün hapis ve 100 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa verilen hapis cezasının 5237 sayılı Kanun’un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine, sanığın aynı Kanun’un 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına ancak 53/1-c maddesi gereğince kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık hakları yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına, dair İstanbul 4. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 18/03/2015 tarihli ve 2014/241 Esas, 2015/85 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 08/09/2015 gün ve 59039 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/10/2015 gün ve KYB.2015-312208 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/3. maddesinde yer alan “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, hapis cezası ertelenen sanığın anılan maddenin 1. fıkrası (c) bendindeki haklardan yoksun bırakılamayacağının gözetilmemesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, İstanbul 4. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 18/03/2015 tarihli ve 2014/241 Esas, 2015/85 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre TCK ‘nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna dair hükmün (II) nolu bölümünün 7. paragrafının karar metninden çıkarılarak yerine “sanığın 5237 sayılı TCK’ nın 53/1-a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına; 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c bendinde belirtilen hak yoksunluklarının ise, anılan Kanun’un 53/3. maddesi gereğince kendi alt soyu yönünden uygulanmamasına, alt soyu haricindeki kişiler yönünden ise 53/1-c bendinde belirtilen hak yoksunluklarının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar uygulanmasına ” ifadesinin eklenmesine, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, 26/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.