YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16389
KARAR NO : 2015/6317
KARAR TARİHİ : 27.10.2015
Tebliğname No : KYB – 2013/406500
Muhtelif suçlardan hükümlü E.. Ş..’in cezalarının 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezası olarak içtimasına dair Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 02/06/2011 tarihli ve 2011/173 değişik iş sayılı kararını müteakip, hükümlünün cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar kalan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına ilişkin Ankara İnfaz Hâkimliğinin 20/07/2012 tarihli ve 2012/2015 esas, 2012/2507 sayılı kararı sonrasında, hükümlünün yükümlülüğünü ihlal ettiğinden bahisle denetimli serbestlik tedbirinin geri alınmasına dair Ankara 1. İnfaz Hâkimliğinin 30/04/2013 tarihli ve 2013/696 esas, 2013/755 karar sayılı kararı üzerine hükümlünün firar eylemi nedeniyle disiplin soruşturmasına başlanmasına yönelik Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 17/05/2013 tarihli talebinin görev alanları dışında bulunduğundan bahisle yerine getirilemediğine dair Ankara Denetimli Serbestlik Müdürlüğü İnfaz İşlemleri Değerlendirme Komisyonunun 22/05/2013 tarihli ve 2012/1470 NKL sayılı yazısına yönelik itirazın reddine ilişkin Ankara İnfaz Hâkimliğinin 11/06/2013 tarihli ve 2013/882 esas, 2013/950 karar sayılı kararına yönelik itirazın keza reddine dair Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/06/2013 tarihli ve 2013/586 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 20/12/2013 gün ve 78168 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/01/2014 gün ve KYB. 2013-406500 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre; hükümlü E.. Ş..’in cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar kalan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair karar verilmesini müteakip adı geçen hükümlünün yükümlülüğünü ihlal ettiğinin anlaşılması karşısında, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 105/A-6(b), 8, 9 ve 46/8-d maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınmadan itirazın kabulü yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun’un 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/06/2013 tarihli ve 2013/586 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 27/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.