YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/16388
KARAR NO : 2015/6314
KARAR TARİHİ : 27.10.2015
Tebliğname No : KYB – 2013/387719
Göçmen kaçakçılığına teşebbüs suçundan sanık Y.. Y..’ın, 2 yıl 11 ay hapis ve 33.320,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Uzunköprü Asliye Ceza Mahkemesinin 08/05/2007 tarihli ve 2006/137 esas, 2007/314 karar sayılı kararının infazı sırasında, adı geçen hükümlünün 11/04/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6291 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile Denetimli Serbestlik ve Yardım Merkezleri ile Koruma Kurulları Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 2.maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’a eklenen geçici 3.maddesi uyarınca denetimli serbestlik hükümlerinden faydalanma talebinin reddine ilişkin Uzunköprü İnfaz Hakimliğinin 19/09/2012 tarihli ve 2012/594-434 E.K. sayılı kararına yapılan itirazın kabulü ile cezasının şartla tahliye tarihi olan 29/06/2013 tarihine kadar denetimli serbestlik tedbirleri uygulanmak suretiyle infazına ilişkin Edirne 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 01/10/2012 tarihli ve 2012/1086 değişik iş sayılı kararı sonrasında, Edirne Cumhuriyet Başsavcılığının hükümlünün denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmaya başlamasından önce işlediği iddia edilen üst sınırı 7 yıldan az olmayan örgütlü olarak göçmen kaçakçılığı yapma suçundan hakkında Uzunköprü Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/495 esasına kayden ceza kovuşturması bulunduğu gerekçesiyle kapalı ceza infaz kurumuna iadesi talebi üzerine hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna iadesine dair Edirne 1. İnfaz Hakimliğinin 19/02/2013 tarihli ve 2013/531-531 sayılı kararı sonrasında, Uzunköprü Cumhuriyet Başsavcılığının hükümlünün şartla tahliye süresine kadar denetimli serbestlik tedbiri yükümlülüklerine uyduğu, kapalı ceza infaz kurumuna iade kararının ise sehven uygulanmadığından bahisle kapalıya iade hususunda karar verilmesi talebi üzerine, aynı suç açısından ikinci kez infaz niteliği taşıması itibariyle kapalı ceza infaz kurumuna iadeye ve cezanın yeniden infazına yer olmadığına ilişkin Uzunköprü Asliye Ceza Mahkemesinin 20/08/2013 tarihli ve 2006/137 esas, 2007/314 karar sayılı ek kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 04/12/2013 gün ve 73699 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/12/2013 gün ve KYB. 2013-387719 sayılı ihbarnamesi ile Daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1) Edirne 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 01/10/2012 tarihli ve 2012/1086 değişik iş sayılı kararının yapılan değerlendirmesinde,
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’a 11/04/2012 tarihinde yürürlüğe giren 6291 sayılı Kanun ile eklenen Geçici 3.maddesinde ” Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibariyle koşullu salıverilmesine 1 yıldan az süre kalan;
a) Açık ceza infaz kurumunda bulunan,
b) Kapalı ceza infaz kurumunda bulunup da açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarını taşıyan, iyi halli hükümlülerin talepleri halinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilebilir.” ve 11/07/2013 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanun’un Geçici 2.maddesinde “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibariyle koşullu salıverilmelerine bir yıldan daha az süre kalan ve açık ceza infaz kurumunda bulunan iyi halli hükümlülerin talepleri halinde, cezalarının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli
serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına karar verilebilir.” şeklinde düzenlemeler nazara alındığında, 2 yıl 11 ay hapis cezasının infazına 07/06/2012 tarihinde başlanan hükümlünün, bahse konu maddelerin yürürlük tarihinde kapalı ceza infaz kurumunda bulunduğu gibi, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6.maddesi gereğince toplam cezasının 1/5’ini kapalı ceza infaz kurumunda iyi halli geçirme şartını taşımadığından açığa ayrılma hakkını kazanmadığı, bu itibarla hükümlünün bahse konu geçici 2.madde kapsamında kalmadığı halde, itirazın reddi yerine kabulüne karar verilmesinde,
2) Uzunköprü Asliye Ceza Mahkemesinin 20/08/2013 tarihli ve 2006/137 esas, 2007/314 sayılı ek kararının yapılan incelenmesinde,
Denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmaya başlamasından önce işlediği iddia olunan üst sınırı 7 yıldan az olmayan bir suç nedeniyle hakkında kovuşturma bulunduğu gerekçesiyle kapalı ceza infaz kurumuna iade kararı verilmesi ile birlikte denetimli serbestlik tedbirinin sona erdiği, bahse konu kararının sehven uygulanmamış olmasının hükümlü lehine kazanılmış hak teşkil etmeyeceği, dolayısıyla usulüne uygun infaz bulunmadığı gözetilmeden, kapalıya iade talebinin reddine dair karar tesisinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Kanun Yararına Bozmaya konu ihbarnamenin 1 nolu bendinde 6352 sayılı Kanun’un Geçici 2. maddesinin yürürlük tarihinin “05/07/2012” yerine “11/07/2013” olarak belirtilmesi yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Edirne 2.Ağır Ceza Mahkemesinin 01/10/2012 tarihli ve 2012/1086 değişik iş sayılı kararı ile Uzunköprü Asliye Ceza Mahkemesinin 20/08/2013 tarihli ve 2006/137 esas, 2007/314 karar sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 27/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.