Yargıtay Kararı 19. Ceza Dairesi 2015/15857 E. 2015/7558 K. 23.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15857
KARAR NO : 2015/7558
KARAR TARİHİ : 23.11.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/374081
MAHKEMESİ : İstanbul 3.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/09/2013
NUMARASI : 2013/295 (E) ve 2013/489 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylem nedeniyle sanık hakkında, İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi’nin 12/11/2009 tarih 2008/399 Esas 2009/1335 sayılı mahkumiyete dair kararın Onanmasına ilişkin, 7. Ceza Dairesi’nin 17.06.2013 tarih, 2012/1891 Esas, 2013/13324 Karar sayılı ilamının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosya getirtilip incelenerek, suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
2- Deneme süresi içinde kasten suç işleyen sanık hakkındaki açıklamasının geri bırakılmasına karar verilen hükmün aynen açıklanmasına karar verilmesi gerekirken, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.