YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14950
KARAR NO : 2015/7759
KARAR TARİHİ : 25.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2012/87894
MAHKEMESİ : Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/01/2012
NUMARASI : 2011/27 (E) ve 2012/16 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1- E. M. M. Elk. Mak. San. Tic. Ltd. Şti’nin yetkilisi olan sanığın, 2009 takvim yılında B.-T. M. Ltd. Şti. ve S. Tic. Ltd. Şti tarafından düzenlenen sahte faturaları kullandığının iddia ve kabul edildiği olayda, sanığın suçlamayı kabul etmeyerek yetkilisi olduğu şirketin Diyarbakır’da şubesi olduğunu ve suça konu faturaların şube yetkilisi M.Z. D. tarafından alınıp kendisine gönderildiğini savunması ve dosya içinde faturaları düzenleyen firma yetkilileri hakkındaki vergi tekniği raporlarının bulunmadığının anlaşılması karşısında; adı geçen firma yetkilileri hakkında düzenlenen vergi tekniği raporları aslı veya onaylı örnekleri getirtilerek yetkilileri hakkında 2009 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan dava açılıp açılmadığı, açılmışsa akıbetleri araştırılıp bu dava ile birleştirilememesi halinde, dava dosyaları celp edilip incelenerek özetlerinin duruşma tutanağına geçirilmesi, bu davayı ilgilendiren ve sahteliği belirleyen delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının tesbiti bakımından, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile, faturaları düzenleyen mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı dikkate alınarak, faturaları düzenleyenler ile sanığın ticari defter ve belgeleri üzerinde karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması, yine sanığın savunmasında belirttiği M.Z. D.’ın da tanık sıfatıyla beyanı alınıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a)Sanığın aynı takvim yılında değişik tarihlerde birden fazla sahte fatura kullandığı kabul edilmesine karşın, hakkında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini, Kanuna aykırı,
b)Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA,CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı itibariyle sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.