YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14529
KARAR NO : 2015/7027
KARAR TARİHİ : 11.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2011/279189
MAHKEMESİ : Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/06/2011
NUMARASI : 2010/1096 (E) ve 2011/585 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihlerine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Vergi mükellefi olan sanığın 2006, 2007, 2008 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediğinin iddia edildiği davada; sanığın özetle E. Y. isimli kişiden alacağı olan parayı almak isteyince bu kişinin teklifi ile bir kısım evrakı imzaladığını, daha sonra notere ve vergi dairesine gittiklerini, E. Y.’in oğlu olan S. Y.’e baskı ve tehdit altında noter aracılığı ile vekalet verdiğini, kesinlikle sahte evrak ve fatura düzenlemediğini, zorlama ve baskı altında evraka imza atmak dışında faaliyette bulunmadığını savunması, dosya kapsamında bulunan vergi raporu, 24.06.2010 ve 28.06.2010 tarihli tutanaklardan da sanığın mükellefi olduğu işyeri adresinde E. Y. isimli kişinin Ü. G. Reklam Ltd.Şti altında faaliyette bulunduğunun anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından E. Y. isimli kişinin açık kimlik bigilerinin tespiti ile ifadesinin alınıp sanığın ticari faaliyetinin olup olmadığı ve bu faaliyet kapsamında fatura düzenleyip düzenlemediğinin araştırılması, ayrıca sahte fatura kullanma ve düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ”Bu Kanun’a göre kullanılan veya bu Kanun’un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır” şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu’nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi ve vergi tekniği raporundan varlığı anlaşılan faturaların dosya içine konulmadığı gözönüne alınarak iddiaya konu faturaların onaylı suretleri getirtilip incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, gerekirse faturalar üzerinde imza ve yazı incelemesi yapılarak sanığın hukuki durumunun tayini gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
Sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yılı sahte belge düzenleme suçundan verilen kısa süreli olmayan erteli hapis cezasına mahkumiyetlerin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.