YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14527
KARAR NO : 2015/7026
KARAR TARİHİ : 11.11.2015
Tebliğname No : 11 – 2011/275565
MAHKEMESİ : Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/05/2011
NUMARASI : 2008/605 (E) ve 2011/531 (K)
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihlerine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-5271 sayılı CMK’nın 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 04.04.2008 tarihli iddianamesi ile sanıklar hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak suçlarından kamu davası açıldığı, dosya kapsamında bulunan 06.03.2008 tarihli mütalaanın sahte fatura düzenlemek eylemine ilişkin olduğu ve sahte fatura kullanmak suçundan verilmiş bir mütalaa bulunmadığı, bu itibarla birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan ”sahte fatura düzenlemek” ve ”sahte fatura kullanmak” eylemlerinin birbirine dönüşmeyeceği dikkate alınarak, açılan davada CMK’nın 223/8. madde ve fıkrası gereğince durma kararı verilerek, idareden, ”2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak” suçlarından 213 sayılı VUK’nın 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceği sorularak sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a-Sahte fatura kullanma ve düzenleme suçunda suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ”Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır” şeklindeki düzenlemeye göre de faturaların Vergi Usul Kanunu’nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi ve suça konu faturaların dosya içine konulmadığının anlaşılması karşısında; onaylı suretleri getirtilip incelenerek, Kanun’da öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığı tespit edilip sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik kovuşturma ile yetinilerek mahkumiyet kararı verilmesi,
b- İddianame ile sanıklar hakkında “2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak” suçlarından dava açıldığı, her takvim yılındaki eylemler ayrı suçları oluşturduğu gibi aynı yılda birden fazla fatura kullanılması nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, hangi takvim yılından hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin yazılı şekilde tek suçtan mahkumiyet hükmü kurulması,
c- Sanıklar hakkında kasıtlı suçtan uzun süreli hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
d- 5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesinde “hükümlünün deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin” belirtilmesi karşısında, mahkemece infazı da kısıtlayacak şekilde “denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde sanıkların ertelenen cezalarının aynen infazına” karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekili ile sanık M.. B..’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.