YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12056
KARAR NO : 2015/7925
KARAR TARİHİ : 01.12.2015
Tebliğname No : 7 – 2013/128337
MAHKEMESİ : İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2012
NUMARASI : 2012/556 (E) ve 2012/655 (K)
SUÇ : 5846 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizin de benimsediği 08/04/2014 tarih 2013/7-591 Esas 2014/171 karar sayılı kararında açıklandığı üzere, bandrol yükümlülüğüne aykırılık suçlarında suçun mağdurunun doğrudan eser sahipleri olmayıp toplum olduğu cihetle; UYAP ortamında yapılan araştırmada benzer eylemler nedeniyle sanık hakkında İstanbul Anadolu Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 17/01/2008 tarih ve 2007/51 Esas, 2008/16 sayılı kararı ile verilip Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 2009/17104 Esasında kayıtlı olan ve bozulmasına karar verilen, İstanbul 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 15/04/2009 tarih ve 2006/2041 Esas, 2009/713 sayılı kararı ile verilip Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 2012/1920 Esasında kayıtlı olan ve onanmasına karar verilen, İstanbul 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 14/12/2009 tarih ve 2006/1990 Esas, 2009/1386 sayılı kararı ile verilip Dairemizin 2015/2343 Esasında kayıtlı olan ve bozulmasına karar verilen, İstanbul 3. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 06/10/2009 tarih ve 2006/1483 Esas, 2009/1396 sayılı kararı ile verilip Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 2012/5050 Esasında kayıtlı olan ve onanmasına karar verilen, İstanbul 1. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 20/10/2008 tarih ve 2007/442 Esas, 2008/1359 sayılı kararı ile verilip Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 2010/11067 Esasında onanarak kesinleşen dava dosyalarının da mevcut bulunduğunun anlaşılması karşısında;
Anılan dosyalar getirtilip incelenerek, mümkün olanların birleştirilmesi, kesinleşmiş olanların ise suç ve iddianame tarihleri dikkate alınıp hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle, sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda aynı mağdura karşı aynı suçu birden fazla işleyip işlemediğinin ve hakkında TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.