YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1165
KARAR NO : 2015/2530
KARAR TARİHİ : 09.06.2015
Tebliğname No : 3 – 2013/158617
MAHKEMESİ : Erbaa (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2010/394 E. 2013/201 K.
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hükme esas alınan ve aynı mahkemenin 05/05/2010 tarih, 2009/417 E. – 2010/235 K. Sayılı dosyasında yapılan keşif sonucu Orman Mühendisi S.. D.. tarafından düzenlenen raporun, aslı veya onaylı örneğinin denetime imkan verecek şekilde dosya içerisine konulması gerektiği gözetilmeden, fotokopisi ile yetinilerek hüküm kurulması,
2- 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi gereğince adli para cezasının 4 eşit taksitte ödenmesine karar verilirken, infazda duraksamaya yol açacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,
3- Kamu davasının açılma tarihi dikkate alınarak 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 1. maddesi gereğince ve 5728 sayılı Kanun ile 6831 sayılı Orman Kanunu’nun 114. maddesine eklenen fıkra gereği katılan vekilinin şahsi hak yönünden hukuk mahkemesinde dava açmakta muhtariyeti yerine şahsi hak niteliğinde olan ağaçlandırma gideri ve buna bağlı olarak nispi harca karar verilmesi,
4- Suça konu kaçak orman emvalinin sanık tarafından yayla evi ve ağıl yapımında kullanılması ve bunların sabit tesis niteliğinde olması nedeniyle müsadere edilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.