YARGITAY KARARI
DAİRE : 19. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10642
KARAR NO : 2015/3801
KARAR TARİHİ : 11.08.2015
Tebliğname No : KYB – 2015/32865
Elazığ Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü F.. A..’ın, İnfaz Kurumuna cep telefonu sokma eyleminden 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı Hakkında Kanun’un 44/3-(g) maddesi gereğince 11 gün hücreye koyma cezası ile cezalandırılmasına dair Elazığ Açık Ceza infaz Kurumu Müdürlüğü Disiplin Kurulu Başkanlığının 01/10/2014 tarihli ve 2014/114 sayılı kararı ile kapalı ceza infaz kurumuna iadesine ilişkin Elazığ Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü İş Yurdu Yönetim Kurulu Başkanlığının 16/09/2014 tarihli ve 2014/30 sayılı kararına hükümlü tarafından yapılan itiraz üzerine şikâyetin reddine dair Elazığ İnfaz Hâkimliğinin 17/10/2014 tarihli ve 2014/1346 esas. 2014/1383 karar sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/10/2014 tarihli ve 2014/1404 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 22/01/2015 gün ve 5217 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/03/2015 gün ve KYB.2015-32865 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre;
1- Hükümlünün tedavi görmekte olduğu Elazığ Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kardiyoloji servisinde cep telefonu ile görüştüğü esnada hakkında tutanak tanzim edildiği, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 14/1-f. maddesinde, Açık ceza infaz kurumları, hükümlülerin iyileştirilmelerinde, çalıştırılmaları ve meslek edindirilmelerine öncelik verilen, firara karşı engelleri ve dış güvenlik görevlisi bulunmayan, güvenlik bakımından kurum görevlilerinin gözetim ve denetimi ile yetinilen kuramlar olduğu, aynı Kanun’un 44/3-g maddesinde ise, onbir günden yirmi güne kadar hücreye koyma cezasını gerektiren eylemlerden bahsedilerek, bunların her türlü ateşli silâh, mermi, patlayıcı madde, kesici, delici, yaralayıcı, bereleyici alet, yakıcı, aşındırıcı, boğucu, bayıltıcı, kör edici gaz ve ecza, her türlü zehir ve uyuşturucu ilâç ve madde, cep telefonu, telsiz ve sair elektronik haberleşme aracını kuruma sokmak, bulundurmak, kullanmak olarak belirtildiği, Ceza İnfaz Kurumlarının Yönetimi ile Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Tüzük’ün 7/1. maddesi gereğince, hapis cezaları kuramlarda infaz olunur. Aynı Tüzük’ün 8. Maddesinde ise, kuramların; kapalı, yüksek güvenlikli kapalı, kadın kapalı, çocuk kapalı, gençlik kapalı, gözlem ve sınıflandırma merkezleri ile açık ceza infaz kurumları ve çocuk eğitimevleri olduğunun belirtildiği, Kapıların açılmaması ve temasın önlenmesi başlıklı 45/1-b. maddesi gereğince, hastane ve duruşmaya gönderme ve başka kuruma nakilde kapalı kuramlarda oda ve koridor kapıları kapalı tutulduğunun ifade edildiği, anılan Tüzük’ün 47/1-ı. maddesinde de hükümlünün cezasının infazına, hiçbir surette ara verilemeyeceği, hükümlü hakkında uygulanacak tüm sağlık tedbirlerinin, tıbbî tetkik ve zorunluluklar hariç kuramlarda, mümkün olmadığı takdirde tam teşekküllü Devlet ya da üniversite hastanelerinin tek kişilik ve yüksek güvenlikli mahkûm koğuşlarında uygulanacağı belirtilmiştir. Hükümlünün Kurumda kalmadığı bir zamanda ve hastanede telefonla görüştüğü, belirtilen hükümlere göre, eylemin hükümlünün kuruma telefon sokması olarak nitelenemeyeceği ve eylemin ağırlığına göre daha az disiplin cezası gerektiği hâlde 11 gün hücreye koyma cezasının yönelik şikâyet ve itirazın yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
2- İş Yurdu Yönetim Kurulu Başkanlığınca 16/09/2014 tarihli ve 2014/30 sayılı hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna iade edilmesine yönelik verilen karara yönelik itirazda da bulunulduğu; ancak bu konuda inceleme yapılmaksızın ve olumlu ya da olumsuz bir karar verilmeksizin verilen red kararına yönelik itirazın yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 27/10/2014 tarihli ve 2014/1404 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 11/08/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.