YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3371
KARAR NO : 2015/17479
KARAR TARİHİ : 01.12.2015
T.C.
YARGITAY
18. Hukuk Dairesi
Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : Giresun 1. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2014
NUMARASI : 2014/116-2014/968
İhbar yazısında; vasi atanması istenilmiştir. Mahkemece davada yetkisizlik kararı verilmiş, hüküm . tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Giresun 1. Sulh Ceza Mahkemesinin ihbar yazısı ile vasi adayı K.. K..’ın talep dilekçesinde; E.. K..’ın akli yönden rahatsız olduğu belirtilerek kendisine vasi atanması, Samsun Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin 11.02.2014 tarihli yazısında ise; TMK 432. maddesi kapsamında tedavi amaçlı kişisel koruma için E.. K..’ın hastanede alıkonulmasına (zorunlu yatışına) karar verilmesi istenmiş, mahkemece yetkisizlik kararı verilmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanununun 411. maddesine göre, “vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairesine aittir.” 433. maddesinde; “Yerleştirme veya alıkoymaya karar verme yetkisi, ilgilinin yerleşim yeri veya gecikmesinde sakınca bulunan hallerde bulunduğu yer vesayet makamına aittir.” Aynı Yasanın 19. maddesinde de; “Bir kimsenin ikametgahı, yerleşmek niyetiyle oturduğu yerdir…” hükümlerine yer verilmiştir.
5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununun 7/g maddesine göre; kişilerin yerleşim yeri adreslerinin nüfus aile kütüklerinde bulunması zorunludur. Bu kanuna dayanılarak çıkartılan Adres Kayıt Sistemi Yönetmeliğinin 13\1.maddesine göre, yerleşim yeri adreslerinin tutulmasında kişinin yazılı beyanı esas alınır. Adres beyan formundaki bildirimler aksi sabit oluncaya kadar geçerlidir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, E.. K..’ın akli yönden rahatsız olması iddiasıyla kısıtlanıp kendisine vasi atanmasının ve TMK 432. maddesi kapsamında tedavi amaçlı kişisel koruma için hastanede alıkonulmasına (zorunlu yatışına)
./..
-2-
2015/3371-17479
karar verilmesinin istendiği, davanın 17.02.2014 tarihinde açıldığı, dava tarihinde E.. K..’ın yerleşim yerinin Giresun Sulh Hukuk Mahkemesi yargı alanı içinde kaldığı, daha sonra E.. K..’ın 20.10.2014 tarihli dilekçesiyle adresini Gebze’ye taşıdığını belirttiği, bunun üzerine mahkemece kısıtlanmak istenenin yerleşim yerinin Gebze olduğundan bahisle yetkisizlik kararı verildiği anlaşılmaktadır. Vesayet işlerindeki yetki kuralı kesin olup mahkemece doğrudan gözetilir. Her dava açıldığı tarihteki şartlara göre değerlendirilir. Dava tarihinden sonra yargılama sırasında kısıtlanması istenilen kişinin yerleşim yerinin değişmesi halinde mahkemece yetkisizlik kararı verilemez. Somut olayda davanın açıldığı tarihte kısıtlanması istenilen E.. K..’ın yerleşim yeri adresinin Giresun olduğu sabittir. Sonradan yerleşim yeri adresinin değişmesi nedeniyle yetkisizlik kararı verilemez. O halde yukarıda açıklanan yasal düzenlemeler karşısında; mahkemece davaya devamla taraf delilleri toplanıp gerekli araştırma ve inceleme yapılarak işin esası hakkında karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçe ile yetkisizlik kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Karşılaştırıldı A.Ç.