YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3163
KARAR NO : 2015/16198
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 09/09/2014
NUMARASI : 2013/979-2014/636

Dava dilekçesinde, evlat edinmede anne ve baba rızasının aranmaması talep edilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde; evlat edinmede anne-baba rızasının aranmamasına karar verilmesini talep etmiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Türk Medeni Kanununun 312. maddesinde “Küçük, gelecekte evlat edinilmek amacıyla bir kuruma yerleştirilir ve ana ve babadan birinin rızası eksik olursa, evlat edinenin veya evlat edinmede aracılık yapan kurumun istemi üzerine ve kural olarak küçüğün yerleştirilmesinden önce, onun oturduğu yer mahkemesi bu rızanın aranıp aranmamasına karar verir. Diğer hallerde, bu konudaki karar evlat edinme işlemleri sırasında verilir.” hükmü düzenlenmiştir. Yasal düzenleme göz önüne alındığında çocuk hakkında koruma kararı alınıp kuruma yerleştirildikten sonra davanın açılması halinde anne ve baba rızasının aranmamasının evlat edinme davası içinde değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle davanın reddine karar verilmesi gerekir.
Somut olayda çocuk U.G’ün 18.12.2012 tarihinde kuruma yerleştirildiği ve eldeki davanın 16.12.2013 tarihinde açıldığı dikkate alındığında çocuk kuruma yerleştirildikten sonra dava açıldığından anne ve baba rızasının aranmamasının evlat edinme davası içinde değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle davanın reddine
karar verilmesi gerekirken işin esası incelenerek TMK’nın 311.maddesindeki şartların oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi doğru değil ise de, sonucu bakımından doğru olan kararın gerekçesi yukarıda yazılı olduğu şekilde düzeltilmesi suretiyle hükmün ONANMASINA, 10.11.2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Türk Medeni Kanunu’nun 312’nci maddesinin (1.) fıkrasının son cümlesinde yer alan “küçüğün yerleştirilmesinden önce” ifadesiyle kast edilen, koruma amacıyla kurum çatısı altına alınmış olma değil, gelecekte evlat edinilmek amacıyla yerleştirmedir. Küçük, davacı kurum tarafından evlat edinme amacıyla bir yerleştirme işlemine henüz tabi tutulmadığına göre, aracılık görevi sebebiyle kurum, evlat edinmede rızanın aranmaması kararı isteyebilir. (TMK. 312/1 md.) Başka bir ifade ile aracı kurum, başvuru zamanını geçirmiş değildir. Bu bakımdan işin esası incelenerek karar verilmelidir. Hükmün bu sebeple bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğa katılamıyorum.