Yargıtay Kararı 18. Hukuk Dairesi 2015/1904 E. 2015/15498 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1904
KARAR NO : 2015/15498
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

MAHKEMESİ : Ezine Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 02/06/2014
NUMARASI : 2011/107-2014/237

Dava dilekçesinde, yönetime borcu olmadığının tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava, birden çok parsel üzerinde kurulu sitede, davacının, site üst yönetimine borçlu olmadığının tesbiti istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davalı siteye ait yönetim planının ve Dairemizde daha önce incelenen aynı siteye ait Ezine Sullh Hukuk Mahkemesi’nin 2012/353-2012/546 ve Dairenin 2013/1737-3762 sayılı dosyasındaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden; davaya konu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu ve Kat Mülkiyeti Yasasında değişiklik yapılmasına ilişkin 5711 Sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Yasasının 66. ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca, sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşıldığından, bu nedenle uyuşmazlıkta Kat Mülkiyeti Yasası hükümlerinin değil genel hükümlerin uygulanması gerektiğinden, görev hususu da genel hükümler uyarınca belirlenmelidir.
Hukuki uyuşmazlıklarda asliye hukuk mahkemelerinin görevi asıl, sulh hukuk mahkemesinin görevi ise istisnadır. Özel bir kanun hükmü ile açıkça sulh hukuk mahkemesinde bakılacağı bildirilmeyen bütün dava ve işler asliye hukuk mahkemesinde görülür. Bu nedenle mahkemece, genel hükümlere göre asıl görevli mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi yerine davanın esası hakkında karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.