YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/15291
KARAR NO : 2015/15512
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
MAHKEMESİ : Türkoğlu Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2013
NUMARASI : 2012/232-2013/176
Dava dilekçesinde, …… Mevkii 314 parsel sayılı taşınmazın Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-2942 Sayılı Yasanın 4650 Sayılı Yasa ile değişik 11. maddesinin 1. fıkrasının (f) bendi uyarınca bilirkişi kurulu, arazi niteliğindeki taşınmazın kamulaştırma tarihindeki mevki ve şartlarına göre ve olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelirini esas tutarak bedelin tespitinde etkili olacak bütün nitelik ve unsurların ayrı ayrı değerini belirtmek suretiyle ve ilgililerin de beyanını dikkate alarak gerekçeli bir değerlendirme raporuna dayalı olarak taşınmazın değerini tespit etmelidir. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarında ise özel ve dikkate alınması gereken haklı bir neden bulunmadıkça tarım arazilerinin olduğu gibi kullanılması halinde getireceği net gelir üzerinden bilimsel yöntemle yapılacak değerlendirmede münavebeye alınacak ürünler için aynı Yasanın 4650 sayılı Yasa ile değişik 15. maddesinin son fıkrasına göre, kamulaştırma belgelerinin mahkemeye verildiği gün itibarıyla dekar başına elde edilecek ortalama verim, üretim gideri ve toptan satış fiyatına ilişkin olarak ciddi istatistiki bilgilere dayalı olduğu bilinen o yerdeki gıda, tarım ve hayvancılık müdürlüğü verilerinin esas alınması aranmaktadır.
Dosyada mevcut gıda, tarım ve hayvancılık ilçe müdürlüğü cetveline göre; buğdayın dekara masrafı 177 TL, 2.ürün mısırın 266 TL, pamuğun 372 TL, k.biberin ise 519 TL olduğu halde, hükme esas bilirkişi raporunda gerekçesi gösterilmeden sırası ile münavebeye alınan ürünlerin masraflarının 150 TL, 210 TL, 325 TL, 650 TL alınmak suretiyle yanlış değer tespit edilmiş olması,
2-Dava konusu taşınmaz üzerinde bulunan kuyuların nitelikleri ayrı ayrı belirlendikten sonra değerlendirme tarihi olan 2012 yılına ait Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nca yayımlanan yapı birim fiyat listesine göre 1. sınıf B grubu yapı olduğu dikkate alınarak; ayrıca yıpranma payı düşülmek suretiyle değerlendirme yapılması gerekirken, kuyu bedeli için resmi nitelik taşımayan piyasa fiyatına göre belirlenen bedele hükmedilmesi,
3-Dava konusu taşınmazın anayola yakın olması, T.C. Devlet Demiryollarına yakın olması sanayi gelişme alanında bulunması gibi hususların tarım arazisi niteliğindeki taşınmazın değerinde en fazla %15 oranında objektif değer artışına neden olabileceği düşünülmeden, %50 oranında objektif değer artışı uygulayan bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.