Yargıtay Kararı 18. Hukuk Dairesi 2014/8682 E. 2014/10065 K. 09.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/8682
KARAR NO : 2014/10065
KARAR TARİHİ : 09.06.2014

MAHKEMESİ : Ankara 8. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2011/950-2013/474

Dava dilekçesinde, 16.01.2011 günlü kat malikleri kurulu kararının iptali ve haksız olarak müdahale edilerek otopark haline getirilen bahçenin eski hale getirilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dava dilekçesinde, anataşınmazın ortak yerlerinden olup projesinde bahçe olan bölümüne 27.12.2010 tarihinde otopark yapıldığını ve kat mülkiyetli anataşınmazın 16.01.2011 tarihli kat malikleri kurulu toplantısında buna ilişkin karar ile alınan diğer kararların usul ve yasaya aykırı olduğunu, bahçe olan yerin otopark yapılabilmesi için oybirliği ve rahatsızlık vermeme koşulu arandığını, yönetici ve denetçi seçimi ile ilgili kararın gündemde bulunmadığı halde görüşülüp karar alındığını ileri sürerek 16.01.2011 tarihli genel kurul kararının iptali ile apartman bahçe ve duvarının eski hale getirilmesine karar verilmesini istemiş, mahkemece iptali istenen toplantıda sayı ve arsa payı itibarıyla çoğunluğun sağlandığı, dava konusu yerin arsa boşluğu olduğunun tespit edildiği, alınan kararın Kat Mülkiyeti Yasası’nın 42. maddesine uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine Karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
Dosyada toplanan bilgi ve belgeler, özellikle yerinde yapılan inceleme sonucu düzenlenen bilirkişi raporu ve ek raporuna göre, anayapının ön cephe sol tarafında bina ile yol arasında kalan 5 mt. lik yaklaşma sınırında zemine beton dökülerek 3 araçlık otopark alanı yapıldığının, binanın ön cephesinde kalan diğer alanların kaldırım kısmında bahçe duvarının mevcut olduğunun ve projesinde dava konusu yerin bahçe olarak nitelendirilmediğinin belirtildiği, ancak dosyada mevcut Çankaya Belediyesi İmar ve Şehircilik Müdürlüğü’nün 07.06.2013 günlü yazısına göre, dava konusu binaya ait onaylı mimari projede ön, arka ve yan kısımda bulunan ortak alanların bahçe olarak düzenlendiği bildirildiği halde, raporda otopark yapılan dava konusu yerin anataşınmazın bahçesi ya da arsa boşluğu olup olmadığı hususundaki mevcut çelişki giderilmediği gibi bu durum açıklığa kavuşturulsa dahi anataşınmazın kat malikleri kurulunca 16.01.2011 günü yapılan toplantıya 1, 4 ve 6 nolu bağımsız bölümler adına asaleten, 8 nolu bağımsız bölüm adına vekaleten katılımın geçerli olduğu, 5, 7, ve 9 nolu bağımsız bölümler adına katılıp olumlu oy kullanan A. İ. Ş. İ. K.ve N. K.’e ilgili kat maliki tarafından verilmiş vekaletnamelerin bulunmadığı görülmüştür. Bu durumda toplantıya asaleten ve vekaleten katılan bağımsız bölüm sayısı 4, bunların arsa payı 243 olup dava konusu yerin, özel amaca tahsis edilmemiş bulunan arsa boşluğu olması durumunda otopark olarak kullanılabilmesi için, (diğer kat maliklerini rahatsız etmemek koşuluyla) Kat Mülkiyeti Yasasının 42. maddesinde öngörülen ortak yerlerin düzgün veya bunları kullanmanın daha rahat ve kolay bir duruma konulmasına veya bu yerlerden elde edilecek faydanın çoğaltılmasına yarayacak tüm yenilik ve ilavelerin kat maliklerinin sayı ve arsa payı çoğunluğu ile verecekleri karar üzerine yapılabileceğine ilişkin hükümle aranan koşul ve yine dava konusu yerin projesinde özel bir amaca özgülenmiş (örneğin bahçe vs. gibi ) olması halinde bu niteliğin değiştirilebilmesi için Kat Mülkiyeti Yasasının 19. maddesinin ikinci fıkrasında öngörülen kat maliklerinden birinin anataşınmazın ortak yerlerinde inşaat, onarım ve tesis yaptırabilmesine ilişkin tüm kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızasının sağlanması şartının gerçekleşmediği ve ayrıca Kat Mülkiyeti Yasasının 34. maddesinde yöneticinin ve denetçinin kat maliklerinin sayı ve arsa payı bakımından çoğunluğu tarafından atanacağı hükme bağlandığından iptali istenen kat malikleri kurulu kararında yasanın aradığı pay ve paydaş çoğunluğunun sağlanmadığı da gözetildiğinde mahkemece dava konusu ortak yerin otopark haline dönüştürülmesi, yönetici ve denetçi seçimine ilişkin kısımlarının iptali ile bu kat malikleri kurulu kararından önce herhangi bir kat malikleri kurulu kararına dayanmadan sözü edilen projeye aykırılıklar bizzat davalı yöneticiler tarafından gerçekleştirildiğinden bu yöneticilerin şahsen projeye uygun eski hale getirmekten sorumlu olacakları da dikkate alınarak ortak alanların eski hale getirilmesine karar verilmesi gerekirken davanın tümüyle reddi yolunda hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.