YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7402
KARAR NO : 2014/14067
KARAR TARİHİ : 14.10.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/12/2013
NUMARASI : 2009/406-2013/725

Dava dilekçesinde, eğitim ve öğretim giderlerinden kaynaklanan 38.648,00 TL asıl alacak ve 137.622,00 TL işlemiş faizin, asıl alacağa dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın davalı Ş.. M.. yönünden reddine, davalı Ç.. M.. yönünden kısmen kabulüne karar verilmiş, hükmün temyiz incelemesi taraf vekillerince, incelemenin duruşmalı olarak yapılması ise davalılar vekili tarafından yasal süresi içinde verilen temyiz dilekçesi ile istenilmekle taraflara yapılan tebligat üzerine duruşma için tayin olunan günde temyiz edenlerden davacı vekili Av…… geldi. Davalılar adına gelen olmadı. Gelen vekilin sözlü açıklamaları dinlendikten sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalılardan Ç.. M..’in Hava Kuvvetleri Komutanlığı’nda görevli iken 926 sayılı TSK Personel Kanununun 112. maddesi gereğince mecburi hizmet yükümlülüğünü tamamlamadan görevinden ayrıldığını, davalı için yapılan eğitim, öğretim ve yetiştirme masraflarının eğitimleri aldığı tarihlerdeki toplamının 89.815,00 TL olup, davalının mecburi hizmet olarak çalışması gereken 15 yıldan hizmet ettiği 8 yıl 6 ay 17 gün düşüldükten sonraki ödenmesi gereken tazminat tutarının 38.648,00 TL olduğunu, davalının eğitimleri aldığı tarihten itibaren 01.08.2009 tarihine kadarki faizinin 137.622,00 TL olduğunu, diğer davalı Ş.. M..’in yüklenme senedinde müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatı ile ödemeyi taahhüt ettiğini belirterek, 38.648,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ve 137.622,00 TL işlemiş faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiş; mahkemece davalı Ş.. M.. aleyhine açılan davanın reddine, davalı Ç.. M.. aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle yükümlü Ç.. M..’in ilişiği subay nasbedildikten sonra kesildiği için yükümlüye öğrenciliği döneminde yapılan masraflara ve sadece öğrencilik dönemi süresince kefil olan davalı Ş.. M..’in kefaletinin sona erdiği dikkate alınarak bu davalı hakkındaki davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
12.07.2012 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş bulunan 6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un Geçici 1. maddesinin 2. fıkrasında “Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı her derecedeki eğitim kurumuna 1997 ve sonraki yıllarda giren ve askeri öğrencilikten kendi isteğiyle ayrılan veya sağlık sebepleri dışında askeri öğrencilikten çıkarılanlardan; yüklenme ve kefalet senetlerinde yazılı olsa dahi ilaç ve tedavi giderleri, kitap, kırtasiye giderleri, öğrenci harçlıkları ile yiyecek giderinin yarısı ve bunlara tekabül eden faizleri geri alınmaz. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte ödemeleri devam edenler ile bu konuda açılmış davaları sonuçlanmamış veya kesin hükme bağlanmış olanlar da bu madde hükümlerinden yararlandırılır. Ödemesi devam edenlerden bu madde çerçevesinde yapılacak hesaplamaya göre fazla ödeme yapmış olanlar ile bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce ödemesini tamamlamış olanlara geri ödeme yapılmaz. Bu maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığı ile Millî Savunma Bakanlığınca müştereken belirlenir” hükmü yer almaktadır. Bu madde ile yapılan düzenleme, askeri okullara 1997 ve sonraki yıllarda giren ve askeri öğrencilikten kendi isteğiyle ayrılan veya sağlık sebepleri dışında askeri öğrencilikten çıkarılan kişiler için geçerli olup, askeri okullardan mezun olduktan sonra subay, astsubay, uzman jandarma vs. olarak TSK emrinde çalışmakta iken ilişiği kesilenler için uygulanması mümkün olmadığı halde, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı Ç.. M..’in borcu belirlenirken; 6353 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması ve mahkemece bu rapor doğrultusunda karar verilmesi doğru değil ise de, davalı hakkında uygulanması gereken 17.12.2005 tarihinde yürürlüğe giren Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmeliğin 5. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi 09.11.2013 tarihinde “öğrenci harçlıkları, kitap kırtasiye”, “ilaç-tedavi giderleri” ile “personel ve amortisman” ibareleri yürürlükten kaldırılmış, “yiyecek” ibaresi “yiyecek masraflarının yarısı” olarak değiştirilmiş ve birinci fıkrasının sonuna “01.01.1997 ve sonrasında imzalanan yüklenme senetleri dikkate alınarak hesaplanacak tazminat miktarlarında bu Yönetmelik hükümleri esas alınır” cümlesi eklenmiş olup bu değişiklik nedeniyle davalının borcunun aynı içeriğe sahip 6353 sayılı Yasanın geçici 1. maddesinin 2. fıkrasına göre belirlenmiş olması bozma nedeni yapılmamıştır.
Ancak;
1-09.11.2013 tarih ve 28816 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, “Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”in 1. maddesi ile 17/12/2005 tarihli Yönetmeliğin 5. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yapılan değişiklik gereğince, davalının öğrencilik dönemine ait masraf kalemlerinden; “yiyecek masraflarının yarısının”, “öğrenci harçlıklarının, kitap-kırtasiye giderlerinin ve ilaç-tedavi giderlerinin ise tamamının” ve “personel ve amortisman giderlerinin” düşülmesi suretiyle kalan masraf tutarı üzerinden yükümlülük süresinin eksik kalan kısmı ile orantılı olarak borcunun hesaplanması gerekirken, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, öğrenci harçlıklarının, kitap-kırtasiye giderlerinin ve ilaç-tedavi giderlerinin yarısının düşülmesi ve ayrıca söz konusu yönetmelikte düşüleceği hususunda hüküm bulunmadığından tamamından sorumlu tutulması gereken giyim kuşam giderlerinin de yarısının düşülmesi suretiyle hesaplama yapılmış olması,
2-Dava, 926 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu’ndan kaynaklanan eğitim ve öğretim alacağının tahsili istemine ilişkin olup, 03.06.2012 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiş bulunan 6318 sayılı Askerlik Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 47. maddesiyle 926 sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu’nun 112. maddesinin birinci fıkrasında yapılan değişiklik uyarınca muvazzaf subay ve astsubayların mecburi hizmet süresi 15 yıldan 10 yıla indirilmiştir. Davalı Ç.. M.. hakkında verilen karar kesinleşmeden önce yürürlüğe girmiş bulunan ve davalı lehine düzenleme getiren bu değişiklik gereğince değerlendirme yapılmak üzere bilirkişiden ek rapor alınıp oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar vermek gerekirken, anılan düzenlemenin geçmişe etkili olmayacağı kanaatiyle hesaplama yapan bilirkişi ek raporuna göre karar verilmiş olması,
3-Davalı Ç.. M..’in borcu, dava tarihinden sonra yürürlüğe giren yasa ve yönetmelik değişikliği hükümlerine göre belirlenmiş olduğundan; taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin, dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre tespiti gerekir. Bu sebeple; mahkemece “6000 sayılı Askeri Mahkemeler Kuruluşu ve Yargılama Usulü Kanunu İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve “09.11.2013 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 1. maddesi ile, 17/12/2005 tarihli Yönetmeliğin 5. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yapılan değişiklik” yapılmış olmasa idi davaya konu alacağın red ve kabul edilecek miktarları bilirkişiye hesap ettirilip bu miktarlar üzerinden davada kendisini vekille temsil ettiren taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderlerine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, Yargıtay duruşmasında vekille temsil edilen davacı yararına takdir edilen 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edenlerden davalı tarafa iadesine, 14.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.