YARGITAY KARARI
DAİRE : 18. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7141
KARAR NO : 2014/12590
KARAR TARİHİ : 15.09.2014
MAHKEMESİ : Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2013
NUMARASI : 2013/151-2013/473
Dava dilekçesinde, Kamulaştırma Yasasının 4650 Sayılı Yasayla değişik hükümleri uyarınca, kamulaştırma bedelinin tespiti ve taşınmaz malın idare adına tescili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz istemlerinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
1-Dava konusu taşınmazın başka kısımlarından önceki tarihlerde geçirilen enerji nakil hatları nedeniyle açılan ve taşınmaz bedelinin tespitine yönelik davalarda (Dairemizce 06.07.2006 tarihinde incelenerek 2006/5197 Esas- 2006/5637 Karar sayılı ilam ile onanan Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2004/489 Esas- 2005/192 Karar sayılı dosyası, Dairemizce 08.07.2010 tarihinde incelenerek 2010/5545 Esas- 2010/10428 Karar sayılı ilam ile onanan Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2008/363 Esas- 2009/338 Karar sayılı dosyası, 5. Hukuk Dairesince 14.06.2011 tarihinde incelenerek 2011/2309 Esas- 2011/10587 Karar sayılı ilam ile onanan Manisa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/69 Esas- 2010/367 Karar sayılı dosyası) hükme esas alınan bilirkişi kurulu raporlarında, K..S.. Mevkii .. ada 49 parsel sayılı taşınmaz somut emsal olarak incelenmek suretiyle değerlendirme yapılmış, emsalin dava konusu taşınmazla karşılaştırılması sonucunda dava konusu taşınmazın emsalden % 25 oranında daha değersiz olduğu kanaatiyle değer belirlenmiş ve her üç dosyada da bu uygulama Yargıtay denetiminden geçerek uygun bulunmuştur.
Temyize konu karara dayanak yapılan bilirkişi kurulu raporunda ise, aynı (K.. S..i M…1234 ada .. parsel sayılı) taşınmaz somut emsal alınarak incelenmiş olmasına rağmen yapılan karşılaştırma sonucu dava konusu taşınmazın emsalden % 50 oranında daha değersiz olduğu belirtilerek değer takdir edilmiştir. Buna göre, yukarıda belirtilen ve dosya arasına alınmış olan dava dosyalarında yer alan bilirkişi kurulu raporları da değerlendirilerek ve Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarına göre aynı taşınmaz ile ilgili dava sonunda verilip kesinleşen kararda belirlenen değerin, güçlü delil olarak kabul edilmesi gerektiği de dikkate alınarak, bilirkişilerden ek rapor alınması ve oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile, taşınmaza düşük değer belirleyen bilirkişi kurulu raporuna göre hüküm kurulması,
2-Dosyada mevcut tapu kaydına göre dava konusu taşınmazın üzerinde eski irtifak hakkı şerhleri mevcut olup, bu irtifak haklarının taşınmazda meydana getirmesi kaçınılmaz değer kaybının bilirkişi kurulunca dikkate alınmamış olması,
Doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 15.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.